list w butelce

[luna_]

umęczone słońce wpada za horyzont
głębiny ma płytka myśl ludzka nie zbada
a mewy bielą błyskają na wietrze
i gwiezdnej nocy sieć na nie spada

wiatr szarpiąc struny gra muzyką deszczu
rozespane sosny śpiewają ballady
ciepłego tchnienia podmuchem zalotnie
zrywają do tańca zielone kaskady

rozdeptane ziarna bosymi stopami
przyjmują z pokorą mokre pocałunki
wiatr goni i goni a goniąc zamyka
deszczowe taneczne rozmiękłe laurki

...

pamiętasz morze wiatr rozwiewał myśli
na statku marzeń z kajutą bez łoża
pachniałeś mi sadem czerwonych wiśni
uśmiechem przypomniałeś falujące zboża

wciskając w rękę skromny kij podróżny
powiedziałeś- idź twa wolność na słupie
widzisz odzyskałam zapomniany oddech
a świat kolorów w ręku trzyma lutnię

skąd wyobraźnia zapytajmy wiatru
porwała żółte martwe kalendarze
kraina ziemi księżyca i słońca
wędruje aktem teatru wydarzeń

być może kiedyś w odbiciu gwiazd nieba
dojrzysz błyszczące kolorowe cienie
odbiją szare kolory księżyca
to moje spojrzenie