Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"Na szczycie złocistego wzgórza"

Łukasz_D
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Łukasz_D

Łukasz_D

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Szanowni Państwo,
Postanowiłem zaprezentować mój wiersz (ktory jest dla mnie ważny, choćby i dlatego, iż czytałem go w telewizji xD). Tak, czy inaczej, konstruktywne opinie mile widziane. Życzę miłej lektury.

"Na szczycie złocistego wzgórza"

Kwieciste, nieskalane czasem schody,
Prowadzą lekko me znużone stopy
Do pilnie przez naturę strzeżonych,
Niezliczonych wzniesień nieskończonych.

Właśnie tutaj, gdzie niebo z ziemią się zlewa,
Gdzie ptak nie wzlatuje i nikt nie śpiewa,
Mym oczom otwiera się obraz, niczym diamenty przejrzysty,
Obity rubinami, szmaragdami, klejnotem najczystszym.

Czaruje mnie detalami, muzyką, odczuciami,
Kusi doznaniami, cudownymi wspomnieniami,
Wzrusza realnością, niewiarygodną sprawiedliwością,
Inspiruje trwałością, niezmienną lekkością.

Tutaj, w miejscu, gdzie nieba można dotknąć,
Spada z policzka jedna łza, by na ziemi pęknąć,
Uwolniwszy srebrzyście migocącą w cieniu prawdę.
Prawdę o tym, jak wielce kochać pragnę...
Oto mój dom.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Maciek.J
      Między życiem a przemijaniem

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem i powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • beta_b
      Dobre pytanie

      Przez beta_b · Opublikowano

      Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • Waldemar_Talar_Talar
      Dupą do fajnego się obraca

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Annna2
      Mniłowanie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
    • FaLcorN
      Gorzkie jest nic

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      @Annna2  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...