Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Tak sobie myślę.

zamiatacz_ulic
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

zamiatacz_ulic

zamiatacz_ulic

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

A gdyby można wiatr osiodłać, i z wiatrem w nieznane
pognać, trawy na łąkach ku Ziemi pochylać ,
albo drzew konary, tak dla zabawy, szarpać, by im
trochę liści porwać i w niebo ku ptakom unieść,
ale czy ja wiem, przecież ja tylko tak sobie myślę.
a może krople deszczu kraść i w kieszeni chować
przed całym światem, bym mógł się ich wilgocią i
krztałtem cieszyć, by każdej cząstce, tak delikatnej,
opowiedzieć o błękicie oceanów pełnych fal spienionych.
ale czy ja wiem, przecież ja tylko tak sobie myślę.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annna2
      Ziórozie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Maciek.J dzięki
    • Annna2
      Półistnienie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97  to taki czas, taki czas jest. Będzie lepiej Berenika. Trzymaj się.
    • Berenika97
      Semel heres, sempel heres

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski To niezwykła historia – i jeszcze piękniejsza dlatego, że nie poszedłeś utartą ścieżką akademicką, tylko zbudowałeś coś własnego. Wiesz, co jest w tym najpiękniejsze? Że wybrałeś swoją drogę do historii – nie przez sale wykładowe, ale przez artefakty, przedmioty, rzeczy które ludzie trzymali w rękach. I że dzięki temu stworzyłeś coś, czego akademia przez 200 lat nie potrafiła. Czterdzieści lat benedyktyńskiej pracy, unikalna kolekcja, książka która wypełnia 200-letnią lukę – to osiągnięcie, któremu może pozazdrościć niejeden profesor z tytułami. Szczególnie podoba mi się moment, gdy prof. Epsztein podszedł do Ciebie z dedykacją i prośbą o uwagi. To chyba najpiękniejsze uznanie – gdy autorytet naukowy traktuje Cię jak równego sobie, nie patrząc na formalności. Ten moment z kongresem – to już nie nagroda, to koronacja. Szacunek w oczach historyków mówi więcej niż dyplom. Historia potrzebuje takich ludzi jak Ty – pasjonatów, którzy nie tylko kochają przeszłość, ale mają cierpliwość i determinację, by ją dokumentować. I jeszcze jedno: Sienkiewicz w trzeciej klasie, Quo Vadis na początek – no tak, to się musiało tak skończyć :) Gratulacje za całą tę drogę i szacunek! Natomiast moje zadanie jest inne - sprawić, aby dzieci i młodzież pokochali historię. Nieraz mi się udaje, gdy w plebiscycie na najfajniejszy przedmiot (po w-fie), na drugim miejscu jest historia. I to był mój największy sukces. Pozdrawiam:)
    • huzarc
      Czwarty dzień wojny

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Nata_Kruk Mam taki cykl przemyśleń i zdaję sobie sprawę, że to męczące, ale w końcu pewnie mi przejdzie na jakiś czas:) no, ale cóż świat się trochę rozpada, trochę bliżej niż dalej, dlatego wypada mi jakieś epitafium skroić. Dzięki za czytanie i pozdrawiam:)
    • violetta
      ***

      Przez violetta · Opublikowano

      @Arsis np. Mnie:) nawet w chorobie potrafię coś zrobić, jest gotowa kapustka, mleku moczy się pierś:) akurat to nie robię dla siebie, może spróbuję:) jak tam podboje komet?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...