Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chociaż czasem w tyłek kopie
podchwytliwie się uśmiecha
bardzo gorzkie słowo powie
do szantażu się ucieka

mimo to wielcy malarze poeci
wielkie dzieła o nim tworzą
przy których nikt się nie kręci
które łezkę w oku rodzą

jest nierozłączną częścią życia
nie da się tak łatwo ominąć
nie działają nań żadne ukrycia
nie pomoże na niego kląć

tak tak mój drogi czytelniku
już na pewno wiesz o co chodzi
jesteś wysoko na świeczniku
twoje myślenie cię nie zawodzi
Opublikowano

@Marlett

Czołem Marlett - mam nadzieje że się nie ponieważ na wojskowe przywitanie -
lubię szukać czegoś nowego ...
A teraz coś na owe - się - wyobraź sobie że było w pierwszej wersji lecz diabeł mnie skusił by zlikwidować tylko dlatego że chciałem uniknąć powtórzenia .
No i wyszło jak widzę nie smacznie .
Już poprawiam - skoro ma lepiej brzmieć .
Dzięki za uwagę .
Kolorowych snów życzę

Opublikowano

a może jakoś tak:

chociaż czasem w tyłek kopie
podchwytliwie się uśmiecha
bardzo gorzkie słowo powie
do szantażu się ucieka

a malarze i poeci
wielkie dzieła tworzą o nim
choć na pozór nas nie kręci
lecz kto kiedyś go dogonił

nierozłączną częścią życia
i nie łatwo go ominąć
a on zdziała coś z ukrycia
jakiś żarcik nam wywinie

tak mój drogi czytelniku
pewno wiesz o co chodzi
choć nie jesteś na świeczniku
lecz myślenie nie zawodzi

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA w morzu moczę tylko nogi:)
    • „krytyka literacka nie jest osądzaniem człowieka przez człowieka (któż dał ci to prawo?), lecz starciem dwóch osobowości na absolutnie równych prawach. Wobec czego - nie sądź. Opisuj tylko swoje reakcje. Nigdy nie pisz o autorze ani o dziele - tylko o sobie w konfrontacji z dziełem albo z autorem. O sobie wolno ci pisać. Ale, pisząc o sobie, pisz tak aby osoba twoja nabrała wagi, znaczenia i życia - aby stała się decydującym twoim argumentem. Więc pisz nie jak pseudo-naukowiec, ale jak artysta. Krytyka musi być tak natężona i wibrująca jak to, czego dotyka - w przeciwnym razie staje się tylko wypuszczaniem gazu z balonu, zarzynaniem tępym nożem, rozkładem, anatomią, grobem. A jeśli nie chce ci się lub nie potrafisz - odejdź.”    W. Gombrowicz,  Dziennik 1953- 1956.       A „ Człowiek” jest doskonały w Twoim ujęciu Migrenko:) i obraz również:)       
    • na dziale rosną mgły najwięcej jesienią płoną bielą i ochrą dymią się czerwienią pachną grzybami i liśćmi buków na zimę ostrą zbierają siły szeleszczą nogami tu rosną baśnie na srebrnych łąkach wiatrem szeptane na moim dziale gdy słońce gaśnie złotą jesienią  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Ewelina Ewelino, czytając te strofy przychodzi na myśl manekin, wiersz bez nagłówka czyli świetnie prowokujesz umysł czytelnika do "główkowania". Lubię utwory, które zmuszają mnie do głębszego zastanowienia, ten "niedokończony wers" po prostu dodaje temu życia. Pozdrawiam!     *********************
    • @Migrena w języku polskim używa się konstrukcji awersja do czegoś, a nie na coś, czyli możesz mieć awersję do klusek    osobiście się z nimi nie identyfikuję, ale skoro ty mnie chcesz, to możesz, zwłaszcza pod tak, niewątpliwie niewiekopomnym, ale jakże płomiennym dziełem, pt CZŁOWIEK, nikomu nieznanego migreny;) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...