Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Smutek

Julian_Antos
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Julian_Antos

Julian_Antos

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Smutek wzbiera niczym fala,
Ołów niebios duszę zgniata
Boleść straszna, boleść stała,
Wieczna boleść tego świata,

Gdy na wiosnę umieranie
Zamiast życia i nadziei
"Niech się stanie! Niech się stanie!" -
Zawodzenie ciemnej kniei

Niech się stanie zapomnienie,
Odpoczynek wieczny w ziemi
Niechaj stanie się spełnienie
I zrzucone będzie brzemię

I po tamtej mrocznej stronie
Żadna łza się nie uroni

makarios_

makarios_

Opublikowano
Opublikowano

@Julian_Antos

"Smutek" smutek potęguje
wzbierający jak tsunami
sprawny umysł fatyguje
ujemnymi uczuciami

Dekadentyzm nim znamienny
on to weltschmerz generuje
nuży przygnębia codzienny
trud i defekt gdy się czuje

Wrażliwością utrapieni
pragną przeto zapomnienia
Ten kto przyszłość lepszą ceni
pewnie doczeka zbawienia

Wiecznotrwałe Życie sprawi
że zanikną wszelkie braki *

* Ew. wg Jana 3:15-18, 36

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      Cisza

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @infelia Czytam i to bardzo chętnie.  Wiersze to są Tabletki ze słów    
    • infelia
      Cisza

      Przez infelia · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka  Dziękuję, że ktoś jeszcze czyta wiersze...
    • Alicja_Wysocka
      Perfumy

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski „Pachnidło”  (czytałam i widziałam film) to rzeczywiście opowieść pełna fantazji, ale i prawdy o obsesji piękna, o samotności i o potrzebie bycia kochanym, ale rozpoznanym przez zmysły. To szalone pytanie: czy można pachnieć miłością? Może nie dosłownie, ale metaforycznie. Przecież ludzie naprawdę zapamiętują zapachy tych, których kochają. Czasem bardziej niż słowa.
    • Alicja_Wysocka
      Cisza

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @infelia To nie jest wiersz z żalu - to manifest kobiety, która długo milczała, ale milczenie stało się zbyt głośne. W każdej strofie czuć: ona nie prosi już o uwagę, ona mówi „zobacz mnie taką, jaką naprawdę jestem”. Nie kruchą, nie słabą - ale taką, która zbiera z ziemi nawet jego ślady, i z tych śladów buduje siebie na nowo. Cisza - jest krzykiem kobiety zawiedzionej, ale świadomej, silnej, która nie pozwala z siebie uczynić cienia. Twoje słowa są jak popiół po wielkim ogniu - gorące jeszcze, pełne pamięci i mocy. Przejmująco piękny wiersz.  Dziękuję, że mogłam go przeczytać.
    • Robert Witold Gorzkowski
      Perfumy

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Migrena twoje opowiadanie niczym "Pachnidło" Patricka Süskinda rozpaliło moją wyobraźnię. Pamiętam jak pod koniec lat osiemdziesiątych była czytana w radiu odcinkami nie mogłem się doczekać na kolejny. Głos aktora sugestywnie podawał coraz to nowe wątki a ja je czułem powieść jak na dłoni. (Amor i Psyche) Podobnie u ciebie poczułem coś mocnego i ulotnego aż mi wątrobę przekręciło. Ja swojego czasu używałem nagminnie Fahrenheit ale w domu wszyscy kręcili nosami aż w końcu z przykrością je odstawiłem dzisiaj dla kompromisu używam FRÉDÉRIC MALLE perfum ale to tylko dla radości bliskich.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...