Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

****


Stary_Kredens

Rekomendowane odpowiedzi

jakże nie lubię eliptycznych ucieczek słońca
w miejsca w których mnie nie ma
wiatru z mroźnym oddechem
pustych oczu wieczornego cienia

uciekam szybko bo coś czai się
pod lasem
patrzę w żółte okien latarnie
luba myśl w sercu radośnie kołacze
oto mój dom wiem
że przygarnie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Stary_Kredens

wsobność dopada w drugiej połowie
ekliptyka i oś ziemi bruździ
nie ma nas wszędzie tam gdzie marzymy
strach na wróble lęk budzi znienacka

dziecinne lęki się zestarzały
i potwornieją cienie pod lasem
zmrożone obawy wtem topnieją
czas bezlitośnie czasem dotyka

wiara żywiona chlebusiem słowa
nadziei sprzyja i miłość syci
serce serdecznie bije też myśli
skłonne uważać są że błądzi On

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      a nie "mych" przypadkiem?   A tak to... staroświecko-sztambuchowa miniaturka, ale puenta fajna :)   D. 
    • Przejmujący wiersz.  Myśli i uczucia w nim zawarte to czysty zespół stresu pourazowego (PTSD).  Właśnie weterani wojenni i osoby, które doświadczyły jakichś ciężkich przestępstw, także w sposób chroniczny, często na niego cierpią. I od samego początku, zaraz po skończeniu traumy, dla ich własnego dobra, powinni być objęci opieką i leczeni.    Z psychologicznego punktu widzenia Peelowi polecam wybaczyć przede wszystkim sobie, ukochać siebie, zdezorientowanego, pogubionego i postawionego w tragicznej sytuacji człowieka, który nie mógł nic zrobić. Wiem, że to łatwo się pisze, ale to chyba jedyna właściwa droga do życia.  Smutno mi po czytaniu.   Choć, abstrahując od sytuacji lirycznej, mam pewne sugestie.  Jeśli chcesz je poznać, to daj mi znać, czy wolisz w komentarzu czy wiadomości prywatnej.  Nie chcę być impertynencka i wstawiać ich tu per fors w komentarzu.    Deo    
    • chciałabym z tobą umierać w magnoliowej wodzie lila-róż świtu tiul zdejmowałeś już nie raz ze mnie aż poczułam na skórze chłód   a ja lubiłam językiem zaznaczać ci grdykę trzydniowy zarost piernie kłuł   a teraz chciałbyś wejść w moją mysią pustkę   boję się to dla mnie trudne a jeśli po wszystkim przeniknie mnie nicość i będę się sypać jak popiół?   spokojnie będzie dobrze   ufam twoim słowom i wciągam w siebie ból płyniemy razem w przyćmieniu zmysłowym jak czekolada gorzko-słodko   a po wszystkim jest zupełnie normalnie łzy przekuwają mi uszy zęby sutki diamentowo
    • Leszczym :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Somalija ja ćwiczę codziennie, jakoś sobie filmik włączę:) do pracy chodzę na pieszo i kręcę się w kółko:) lubię jogę, pilates i ćwiczenia w wodzie oraz te aktywne:)@Tectosmith  bierz z nas przykład, a zapomnisz o tym:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...