udawał barda

[jan_komułzykant]

najbardziej
kiedy na metę przygarniała go Marta
pod jej magmą wówczas zastygał
bez ciała całkiem jak Afrodyta
dla niego była

jak dziecko
przy jej nagich skałach zasypiał
lub z twarzą wgniecioną w zawartość talerzyka
namiętnie chrapał

nie musiał gadać
rozumiała że po drodze gdzieś się zapadł
i nic od niej nie chce bo wszystko co go dotyka
lub gniecie każdego ranka wieczorem
zazwyczaj odpada

bez powikłań

jak szczeciński paprykarz
lub kolejna twarz utytłana
w jej talerzykach

[Iru_De]

chrapaniem na talerzyku dla niego była ?

[jan_komułzykant]

@Iru_De
4-5 wers to wyjaśnia
chrapanie to zawiłe zagadnienie

[Jacek_Suchowicz]

spod bluzki kształty się wylewały
wyżej obfitość do której wzdycha
a on jak dziecko wciąż taki mały
była jak Wenus lub Afrodyta

kiedyś pobłądził i w drodze zapadł
niszczeje wszystko co go dotyka
i już nie ruszy największa sprawa
twarz utytłana w jej talerzykach

:))

[jan_komułzykant]

wow! :)
dzięki , piękna robota