Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

[center][img]http://3.bp.blogspot.com/-iwg6zpk9zzc/VMaODXmgijI/AAAAAAAAVR8/qSJ2-7fMTqA/s1600/ha%C5%82as%2Bx%2B200.jpg[/img]
*
Decybelem
hałas dyszy
dławi uszy
- brak im ciszy -
Wchodzi głębiej
- aż do głowy -
taki właśnie
hard rockowy.

Na ulicy
czy w fabryce
już czyhają
"hałaśnice"
Grają różne
ważne role.
Ciszy nie ma
nawet w szkole.

Nasze nerwy
jak rzemienie
są napięte.
Łez milczenie...
A wieczorem
u sąsiada
telewizor
głośno gada...

Już nie znajdziesz
miejsca z ciszą.
Nawet do snu
cię kołyszą
dźwięki wody
co przepływa
gdzieś rurami.
...Gadatliwa...
#*#[/center]

Opublikowano

[center]Pies mnie ugryzł
od sąsiada,
bo pogłaskać
chciałem gada,
byłem u są -
siada żony,
nie wie czy był
zaszczepiony!

Pogotowie
wzięło Kryśkę,
miała chorą
ślepą kiszkę,
nie ma nawet
z kim się napić,
to się przecież
można zabić!

[indent]Jan Kaczmarek_Gdy wysiądzie wyobraźnia[/indent][/center]

takie skojarzenie, melodia ta sama :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziękuję :)
    • oo coś dla mnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaskakujące zakończenie.
    • Co tak stuka w szybę, co to za gruchanie? O, ptaszysko parapet zaraz wysmaruje. Pokaż, co masz w dziobie, listonoszu zbłąkany. To koperta A4, pewnie z banku dobre wieści.   Po paluszki i browara sięgam w zakamarki. Do lektury – wlepiam oczy zachęcony. „Mój najdroższy, pozdrowienia ślę z Sopotu Siadłam dziś nad kartką, by napisać   Bo poczułam potrzebę zdradzić Ci Co często umyka w zamieszaniu, Między prostymi rozmowami. Chcę, żebyś wiedział to czarno na białym.   Po prostu dziękuję za każdy poranek, Kiedy budziłam się sama, zapłakana, Za każdy wieczór, gdy zasypiałam Na Twojej poduszce, czując się   Najbardziej opuszczoną na świecie. Twoja nieobecność to mój stały punkt – mój dom. Pamiętam nie tylko te wielkie, wspólne chwile: Ślub, nasze podróże, pierwsze kroki dziecka.   Pamiętam bardziej te malutkie, codzienne rzeczy: To jak parzysz kawę w brudnej filiżance, Tę niecierpliwość, gdy jestem nieznośna, Tę siłę, gdy moja własna słabnie.   Przypominam sobie nasze wzloty i upadki. Z Tobą czułam, że nie mogę być w pełni sobą: Silna i słaba, poważna i całkiem szalona. Dałeś mi przestrzeń – zbyt małą na życie.   Byłeś moim najlepszym przyjacielem, Największą miłością i szczęściem. Po prostu chciałam, żebyś wiedział i pamiętał. To zawsze Ty byłeś moim wyborem.   Twoja żona. PS w drugiej, zalakowanej kopercie Tam skrywa się pozew, mój kochaniutki.”  
    • @Berenika97 wojna a właściwie jej skutki cierpienia niewinnych ludzi w imię ....... walki o pokój - sarkazm ale to dziś słychać wydawało się że wraz z komuną skończyła się walka o pokój, a jednak pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...