Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

****

Oliwier_Figiel
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/153302--/

Rekomendowane odpowiedzi

Oliwier_Figiel

Oliwier_Figiel

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Pragnę wrócić do przeszłości,
Krainy która znika, i która powraca.
Uczucia które trwało i które trwa.
Miejsca gdzie spotykają się myśli i pragnienia.
Jeziora, którego fale burzą
Przenudny porządek i kolej świata prac.
Tam skaczę przez pola i łąki,
Walczę i uciekam przed rudym złem.
Gonie za piękną sarną
I myśle o jutrze, dzień w dzień.
Pragnę wiedzieć pewne rzeczy,
Poznawać odpowiedzi.
Moje długie uszy nie słyszą już nic,
prócz ciszy mroźnej głuszy.
Jestem mały skoczny stwór,
Ale chcę tez czegoś, więc wciąż gonię pewien twór.
Hibernuje wreszcie i zapadam w głuchy stan.
Przechodzi obok stado lwów i przelatuje czarny ptak
A ja czekam wciąż, zalegam w nieruchomej pozie.
Odczuwam tylko smutek, rozpamiętując tamtą porę.

Iru_De

Iru_De

Opublikowano
Opublikowano

Pragnę wrócić do przeszłości,
Krainy która znika i powraca.
Jak uczucie gdy trwało i trwa.
Miejsca spotykań myśli i pragnienia.
nad jeziorem z burzą fal...........i tak dalej czyścić

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/153302--/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Starzec
      czy liczę czy patrzę?

      Przez Starzec · Opublikowano

      @iwonaromaNo sama widzisz, że to może być skomplikowane :)  
    • Deonix_
      Na dwa

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      Z ciszą to jest tak, że im mniej się o niej mówi,  tym bardziej wybrzmiewa. I to Ci się właśnie w tym - jakże klimatycznym - wierszu udało.  Chociaż sytuacja liryczna przywodzi mi trochę na myśl ciszę po kłótni, po jakimś ostrym starciu, albo też po czasowej rozłące którą ciężko przetrawić, ale... mam poczucie, że Peelkę jednak ratuje świadomość obecności "słuchacza",  i tego, że "póki się żyje i można wybierać - można też wiele naprawić". Ale może nadinterpretuję i się doszukuję czegoś niepotrzebnie :) W każdym razie - wiersz mi się podoba i ma głębię :) Której czasami mi w wierszach brakuje, więc miło mi, że Cię mogłam poczytać :)   Pozderki serdeczne, (przed)świąteczne :)   Deo
    • Wochen
      parabola

      Przez Wochen · Opublikowano

      Otworzyłem się Jak tulipan   Opuściło mnie Jedno słowo Zburzyło Ceglany mur   Wymknęło się Nie wróci Zaciskam wargi Spłoszony     Drzwi na klucz Zamykam     Zamykam Drzwi na klucz   Spłoszony Zaciskam wargi Nie wróci Wymknęło się   Ceglany mur Zburzyło Jedno słowo Opuściło mnie   Jak tulipan Otworzyłem się        
    • violetta
      Wodopój

      Przez violetta · Opublikowano

      Taki wodopój, to ratuje życie:)
    • hollow man
      Do mojego mordercy

      Przez hollow man · Opublikowano

      @Clavisa Opowiem Ci anegdotę, bo z automatu mi się przypomniała. Gdy byłem dzieckiem, ojciec nagrywał występy artystyczne moje i brata na magnetofonie kasetowym marki Grundig. Gdy wyczerpał się repertuar z przedszkola, a ja nadal chciałem być nagrywany, wymyśliłem na poczekaniu piosenkę. Brzmiała ona tak: Płynie sobie statek Już niedaleko brzegu A ja już wyskakuję No i... Utopiłem się Ostatnie co słychać na tym nagraniu to zniecierpliwiony głos ojca: - A tam, głupoty synek śpiewasz. :))

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...