Najwspanialsza droga

[makarios_]

Nie rozdrażnisz kochających
i nie zatniesz ich też w złości.
- Należą do współczujących
- nie brakuje im litości.

Rachunku krzywd nie prowadzą,
nie dają się sprowokować,
złem za zło więc nie oddadzą,
pragnąc Ojcu się podobać.

Gniew wezbrany - irytację
wygaszają, wielkodusznie
przejawiają abnegację
postępując nader słusznie.

Nie raduje ich nieprawość.
Nie cieszą się żadnym grzechem.
Przejawiają cną nobliwość
tak, że się odbija echem...

Nie cieszy ich pobłądzenie,
gdyż moralnie chcą być czyści,
obce im jest pobłażanie
wszelakiej ludzkiej podłości.

Kiedy skutki dotykają
współwyznawcę grzeszącego
z tegoż się nie wyśmiewają
- życzą zdrowia duchowego.

"Miłość nigdy nie zawodzi",
zwłaszcza Boża i Chrystusa
- od wieków tego dowodzi,
chociaż mieszka hen w niebiosach.

Bez początku i bez końca
miłość Jehowy Zastępów
- dzięki niej wciąż błyszczą słońca
- jest pobudką cnych postępków.

Najwspanialszą w życiu drogą,
która wiedzie do Edenu
- wszyscy ową obrać mogą,
zamiast zmierzać do numenu.

Trzeba darzyć się uczuciem,
które zasad cnych przestrzega,
okazując je z wyczuciem,
bowiem "o to w życiu biega".