Zgłoś

Nad krawędzią nocy gwiazda jeszcze lśni, Na mroźnych wzgórzach wśród sosen mrocznych pni Skrywa się dziwny wiatr świszczący w biegu Nad skrzącą dalą dziewiczego śniegu.   Przez blady łuk na wschodzie nadchodzi brzask Mleczno-białą chwałą płonie jego blask, Szare sztandary wojsk których wodzem cień Rozcina miecz szkarłatu i oto, dzień!   I Lucy: Above the marge of night a star still shines, And on the frosty hills the sombre pines Harbor an eerie wind that crooneth low Over the glimmering wastes of virgin snow.   Through the pale arch of orient the morn Comes in a milk-white splendor newly-born, A sword of crimson cuts in twain the gray Banners of shadow hosts, and lo, the day!

@poezja.tanczy Dziękuję i pozdrawiam:)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  @Marek.zak1 Widzisz Marku, a reklamy znają sposób na śmierć. Ubezpiecz się na życie ;) Kuriozalna jest ta nazwa reklamy, bo powinna brzmieć 'ubezpiecz się na śmierć!' :) Ale reklamy nie lubią nazywać rzeczy po imieniu, bo to nie dałoby rzecz jasna zysku. Dzięki:)      

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  @Duch7millenium no tak. Czasem rozbieżności są tak duże, że i przemyślenia nie pomogą.     @Rafael Marius @Waldemar_Talar_Talar :)) dziękuję     

Był tam korytarz po którym chodziły cienie dusz zniszczonych permanentnym cierpieniem   Przymrużone świetlówki dające blask zwątpienia tym którym ludzie połamali serca   I Ty, której tlące się światło dawało resztki sił by poczekać na moment gdy zobaczyć mnie   Na końcu korytarza była jadalnia gdzie posiłek dobijał pewien głód nadziei przeszklony tak, że dookoła można było zobaczyć bezkres bólu   Gdy stałaś tam przy oknie i ja wychodziłem ze stanu zwątpienia, jak mi się wtedy wydawało otworzyłaś okno i w desperacji wykrzyczałaś moje imię   Nie było chyba większego bólu niż usłyszeć wołanie zabitej miłości usłyszeć kolory szczęścia połączonego z tragedią   Teraz, gdy Cię szukam, wiem, że wtedy dni nasze były policzone teraz, gdy ich policzyć nie mogę   Wiem, co będzie dalej.