Sad z dziecięcych lat

[Mieczysław_Borys]

Gdzie ten czas
w którym byliśmy dziećmi,
a sad w którym bawiliśmy się,
był tak piękny i zdrowy,
jak wówczas my.

Gdzie ten sad z tamtych lat?

Gdzie te dzieci z tamtych lat?

Czemu im tak pamięć wraca
do dziecięcych wspomnień,
w ten opuszczony smutny sad?

Jaka szkoda, jak życie się skraca
i dzisiaj człowiek jest jak ten zaniedbany,
opuszczony i samotny sam dla siebie sad.
https://photos.google.com/photo/AF1QipN_kjz9dSAo-cLsTtRPHk9kBbE-xBkjDVjo1tSQ

Dzisiaj nawet kulawy pies
nie chce wbiec w ten sad,
bo ludzi w nim nie znajdzie.

Jedynie myszy,
jeże tam buszują
i na dobre diabeł
w nim zamieszkał.

A Bóg przyglądający się temu
jest bezradny,
bo ludzie przestali już dawno
kogokolwiek słuchać.

[WiJa]

chociaż nostalgia pozostała, a to niemało :)

[Mieczysław_Borys]

@WiJa - tak nostalgia pozostała na zawsze, a to niemało, to prawda.
Dzięki za czytanie i wpis. Pozdrawiam.

[Mieczysław_Borys]

@stanisław_prawecki - Staszku, Myślę, że Bóg zauważa, tylko nie wtrąca się,
bo przecież dał na rozum, by sobie radzili. Dzięki za czytanie i wpis. Pozdrawiam.
Widzą, że moje wiersze o treści wiejskiej są Tobie bliskie. Dzięki.