Zielone miasto

[Mieczysław_Borys]

Ulic setki, drzew tysiące, ludzi masa.
Tu cień, tam słońce,
tu osiedlowa uliczka, tam trasa.

Ulicami ludzie chodzą szczęśliwi,
panny piękne i dorodne.
W Urzędach z personelu życzliwi,
aż petentowi dwa razy podziękować jest godne.

Czeremchy, kaliny, kasztany kwitną,
wśród gałęzi ptaszęta jak w puszczy -
śpiewają w tę wiosnę zieloną i wybitną,
kiedy niebo słońcem nad nimi się troszczy.

Miasto wzgórków, pagórków i dolin,
na nich stoją piękne osiedla.
Nad nimi białe płyną obłoki z "Okolin"?
Co oczom bardziej smakuje,
niż ustom czekolada Wedla.

A kiedy byłem szkolnym chłopcem,
marzyłem ujrzeć to miasto.
Dnia pewnego szedłem z wycieczką do teatru
Aleksandra Węgierki szkolnym wzorcem,
co do dzisiaj utrwaliło mi się to w pamięci -
i na lat więcej, niż sto, jeśli tyle przetrwa ten wiersz?

Białystok