Bezcenne dziedzictwo

[makarios_]

Był przebojowy - Jakub go lubił,
jednak nie cenił swego dziedzictwa
- za "to czerwone", gdy się pogubił,
oddał je bratu, wskutek chojractwa.

Diabeł urobił go na swą modłę
- sam też nie cenił tego co dostał
- jako złoczyńca wiódł życie podłe
- oczekiwaniom Bożym nie sprostał.

Aby nie skończyć, jak skończył Ezaw,
chodź w zbroi Bożej, aby się ostać,
strzegąc się przy tym buńczucznych postaw,
by wymaganiom Jehowy sprostać.

Stać niewzruszenie w prawdzie należy,
ceniąc zebrania i świętą służbę
- od wytrwałości bowiem zależy,
czy swemu Ojcu przyniesiesz chlubę.

Wiara zapewnia spokój wewnętrzny
- okup złożony już działa cuda
- związany z Bogiem jest wszak bezpieczny,
więc nie zaszkodzi mu zdrada knuta.

Bratnia społeczność na całym świecie
raduje serca tych, którzy cenią
swoje dziedzictwo, żyjąc na diecie
dość mają siły, więc się nie lenią.

Świadczą odważnie kim jest Jehowa
i co uczyni z bezbożnym światem,
prawych uczynków głośna wymowa
znamiennie świadczy także, a zatem...

...wzorem Jakuba ceń rzeczy święte,
miłując Ojca świętego w niebie,
studiując Słowo - wszak duchem tchnięte,
by nie żyć tylko o samym chlebie.

O życie wieczne mądry zabiega
- mądra tak samo dąży do niego,
teksty natchnione wzrokiem przebiega,
naucza prawdy bliźniego swego.

Świadek Jehowy świadom wyborów
dokonywanych pod wpływem ducha,
pełni swą służbę wszak bez oporów,
gdy rzeczywiście wciąż Boga słucha.

w13 15.5 5:4, 5