***(bieda z tobą żyć)

[Krystyna Nawrocka]

chcę uciec od życia
a ono łokciami się rozpycha
rozsiadło się obok
i co chwile mnie popycha
z rana do herbaty zamiast
miodu goryczką truję
w południe zupkę
przesoliło a i za dużo
cebulki dodało
niech oczęta popłaczą
powiedziało
po południu jedną kartą
kabałę układa z uśmiechem powiada
bieda w portfelu
bieda w sercu
bieda z tobą żyć
oj bieda
ale poukładam jeszcze z tobą
krajobrazy dni
krople deszczu zamienię ci w łzy
w szczęśliwą szate ubiorę ci myśl
aż zniknie mój zmysł
i zbłądzi w labiryncie snu

[kingcc]

Witam .......powiem szczerze że przeczytałem ten wiersz kilka razy
i choć treść mówi o "czymś" bardzo wyraźnie, to jednak przydałoby się kilka metafor
lub jakieś drugie dno, wszystko jest tu tak dosłownie napisane że nie pozostawia
żadnej alternatywy dla odbiorcy......może tak miało być??
ale to oczywiście tylko moje zdanie.....

pozdrawiam serdecznie

ps.

przydałby się też podział na strofy

w 3 wersie od końca jest literówka "szate"