Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

trzydzieści lat bez przerwy
każdego dnia i każdej nocy
wzrokiem ustami dłońmi
i sercem z nią rozmawiał

dziś skazany na rozłąkę
przez ludzkie marzenia
które w naszym kraju są
bezbarwne nie spełnione

tak tak drogi czytelniku
po trzydziestu czterech latach
nie nagannej uczciwej pracy
człowiek staje się niczym

gdyż do pracy jest za stary
a do emerytury za młody
dlatego cierpią miłości te
które mało od życia chciały

więc mam wielka nadzieje
że ten wiersz przeczytają
ci którzy nowe ustawy ustalą
pozwalające ziścić marzenia
do których każdy ma prawo

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar
Oby kiedyś nadeszły lepsze czasy dla polskich rodzin
- bo rodzina to podstawa społeczeństwa. Rozłąki są przekleństwem rodzin.
Trudno tu realizować marzenia więc jest tak jak w tytule wiersza.

PozdrawiaM.

Opublikowano

@Marlett

Witaj - wielkie dzięki za czytanie i kom.
Tak to już jest w niby cywilizowanym kraju .
Wiem że w innych jest gorzej - ale serce boli że wspomniani powyżej
muszą się tułać po świecie - za czymś na co zapracowali ...
A politycy mają ten problem za nic.
Pięknie obiecują przed wyborami a potem cisza....
Jeszcze raz dziękuje za czytanie .
Miłej soboty życzę

Opublikowano

@kufelek

Witam serdecznie - trudny temat - nie ma dziś takich którzy by próbowali ten stan zmienić .- a szkoda ...
Temat wielu dotyczy - sam go poczułem na własnej skórze .
Małżonka wyjechała do Niemiec bo u nas klapa .A mnie serce boli ... walczę z tęsknotom .
Mam nadzieje że młodsze pokolenie kiedyś ten stan zmieni .
Zawsze wierzyłem w uczciwość a tu klapa na całej Lini .
Dzięki za czytanie i kom .
Miłego dnia życzę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
    • @Leszczym tylko byś powiedział inaczej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...