co dalej

[Ola-rut_]

Jestem destrukcją – pomyślała, leniwie wstając z łóżka. Podchodząc do okna, ze stolika wzięła papierosa. Otworzyła okno i zaciągnęła się głęboko. Promienie porannego słońca oślepiały jej zaczerwienione oczy, a chłodny wiatr rozwiewał włosy. Kot, mrucząc, otarł się o jej łydkę dając znać, że jest i że jest bardzo głodny. Spod spuchniętych powiek dziewczyny potoczyła się łza. Bezmyślnie nałożyła zwierzęciu karmę, posprzątała brudy. Kawa parzyła się w kubku w kwiaty. Usiadła. Czekała.