W złotą jesień podlaską ...co mi w duszy gra i w sercu dzwoni... 18/50

[Mieczysław_Borys]

Cudowne ocalenie

W kościach łamie, serce boli,
A moja dusza woli
Iść gdzie natchnienie poniesie
Tutaj, tam gdzie - Podlasie:

Las w duszy mi gra,
https://plus.google.com/photos?pid=5944718513270406434&oid=103276734392610294633
Wiatr nad nim i po nim biegnie.
Bóg chroni mnie i oddychać pozwala,
Od zgiełku dużych miast żyć z dala.

Cudem uszedłem z życiem,
Gdy skała piaskowca zwaliła się na mój grzbiet.
Pod stropem widziałem Aniołów,
Z dobrocią swą do mnie się zbliżały.

Duch mój, który już prawie wychodził ze mnie,
Aniołowie zdołali zatrzymać,
Abym w życiu dalej śnił,
Stając się natchnionym jak poeta.

I kiedy duch mój nie uszedł -
Teraz w sercu i w duszy poezją mi gra...
I to nic, że talentu mi brak,
Gdy w natchnieniu przyszła pora.

Podlasiu i nie tylko

[Grzegorz__Jakubowicz]

Ile tych aniołów było ?

[Mieczysław_Borys]

Grzegorz__Jakubowicz - Grzesiu, byłem w takim stanie bliski śmierci i na wpół świadom, widzenie miałem zamglone,
że trudno było zapamiętać, ale z pewnością było ich kilka. Dzięki za czytanie i wpis. Pozdrawiam.