zamiary

[Piotr_Jasiński]

ciernie wyrywam wytrwale zuchwale
dawnych ran nie doglądam spoglądam
i krzyczę głośno do słońca nie chowaj zachowaj
kwiat i owoc dla szczęścia motyla przechyla
daru się miarka potrzeba uczucia odczucia
swobody księżyca do rana ja nie chcę połechcę
zostanie wytrwanie

[Gość]

@Piotr_Jasiński

wszystko byłoby fajnie tylko odnoszę wrażenie patosu ponad miarę - miara moja :)

[sho]

pomysł na taki zapis końcówek wersów jest bardzo fajny
niestety z wykonaniem jest dużo gorzej moim zdaniem, no i za przedmówcą - straszliwy patos

[Piotr_Jasiński]

@oskari_valtteri
Bardzo dobre wrażenie. Jest tu patosu dość dużo :). A szansa na fajność łechce moją próżność :)
Pozdrawiam

[Piotr_Jasiński]

@sho
Jak u przedmówcy co do patosu się zgadzam. A co do reszty - wykonanie może lecz nie musi się podobać. Jednak cel osiagnąłem - czytelnik uznał że powinien się podzielić z autorem swoimi spostrzeżeniami co do tych paru wersów :).
Pozdrawiam

[Piotr_Jasiński]

@stanisław_prawecki
Dzięki za podpowiedź. Może kiedyś wykorzystam :)
Pozdrawiam

[teresa943]

@Piotr_Jasiński
Ciekawie eksperymentujesz wersyfikacją i dobrze, jednak mnie nie powalił ... nie przepadam za inwersją np. "motyla przechyla daru się miarka" - archaiczny patos... czy o to chodziło? Co z tego wyniesie Czytelnik? no nie wiem...a szkoda.

Serdecznie pozdrawiam :)

[Piotr_Jasiński]

@teresa943
Patos niestety :( był nieco zamierzony. Ale zgadzam się że jest go dużo. Zgadzam się że nie każdemu się spodoba :).
Dziękuję za wgląd i uwagi :)
Pozdrawiam

[Piotr_Jasiński]

@stanisław_prawecki
Po to właśnie postają rózne utwory aby każdy wyczytał w nich co chce wyczytać :)
Pozdrawiam serdecznie

[Piotr_Jasiński]

@stanisław_prawecki
Wyrosłem juz dawno z lania jadu na ekranie. Jak również z naigrywania się z innych. Pozostawiam ten sposób dowartościowania się innym, bardziej zakompleksionym uczestnikom.