Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Okno Na Zachód


Rekomendowane odpowiedzi

Gość Dawid Ciesla
Opublikowano

okno na zachód

słońce już zagląda
cień ducha spod szafy
oparł się o ścianę
kurz spłonął rumieńcem

oczy znowu starsze
o parę chmur krwawych
fragmentów przeszłości
nie znajdę dziś więcej

prawda - lat niedużo
w jutrzejszą gazetę łzy obce uderzą
(ktoś umrze tej nocy)

zasłaniam żaluzje
ktoś umrze... ja jeden za mało mam wspomnień
pod szafę duch wskoczył

Gość Dawid Ciesla
Opublikowano

tam miało być "łzy obce uderzą" - gapa ze mnie! sorry za błąd

(już naprawiłem - mówiłem, że jestem gapa - nie zauważyłem guzika 'zmień' :-P )

Gość Dawid Ciesla
Opublikowano

Dzięki za komentarze. głównie za te odnośnie wiersza... tongue.gif

Do Pana Marka - dlaczego mi Pan to mówi? smile.gif Ja nie mam nic wspólnego z tworzeniem forum i z moderacja, ja tu tylko wiersze piszę... (a teraz nie będę, bo uczę się na egzaminy...). Radzę skontaktować się z Sewerynem Muszkowskim, on 'robi na zapleczu'. Ale chyba nie jest takie złe to forum - ja nie mam najmniejszych problemów z orientacją w terenie, moim zdaniem jest czytelne, ale może mówię tak, bo spędziłem mnóstwo czasu na poetry free for all - anglojęzycznym serwisie poetyckim, który wygląda bardzo podobnie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Cienia tu nie dostrzegłem;) raczej tak intensywny proces spalania, że wystarczyłoby budulca - lirycznego, metaforycznego, emocjonalnego - na kilka wierszy. Gdy już opadnie ferwor, może warto pomyśleć nad uporządkowaniem tej materii. Tekst odsłania bogatą wyobraźnię, swobodnie przemieszcza się między obserwacją realnych zjawisk a warstwą metafizyczną i symboliką odniesień, a jednocześnie miejscami skręca w obszary, które poezja powinna omijać. Pył rozkoszy, żar serc, ciężar pustki, ból, wieczność, ból kwitnący w ekstazie.... W tekście jest tyle fantastycznych metafor, oddających siłę, brutalność i niesamowitość opisywanej namiętności (np. kapitalny fragment o rekinach), które bezlitośnie docierają do samego szpiku pierwotnej zmysłowości, że nie potrzeba dodatkowo ich tak łopatologicznie rozkodowywać na oczach czytelnika. W utworze jest też bardzo dużo powtórzeń, nie wszystkie wydają mi się konieczne. Za jakiś czas weź ten wiersz do tablicy i przepytaj z każdej linijki. Co jest naprawdę uzasadnione, a z czego można zrezygnować. Zdaję sobie sprawę że chaos tekstu (nawiasem mówiąc, bodajże trzykrotnie pojawił się w utworze) jest zamierzony, bo chaos to dzikość a wiersz ma być kosmiczno - cielesną topielą. Jednak Twoim zdaniem, jako poety, jest wywołać wrażenie żywiołowości w głowie odbiorcy, a samemu zachować kontrolę nad słowami. To istotne, zwłaszcza że lubisz utwory raczej dłuższe niż krótsze, gdzie nie można pozwolić sobie na werbalny bezład i na to, żeby treść zjadała sama siebie.  
    • Była taka knajpa, porządna nawet ceny w niej były zupełnie dzisiejsze ktoś poprosił o stawki sprzed trzech lat i ok. Cóż, nie dało się tego zrobić. No ale ktoś w knajpie wpadł na ceny z niechybnej półki za dwa lata... I dopiero wtedy nastał rodzaj końca. Knajpa - owszem świeciła - ale głównie pustkami. Popijał w niej właściwie tylko pewien pan bogacz, ale on już osiągnął pensję w wysokości za dwa lata.   Warszawa – Stegny, 19.07.2025r.  
    • @Corleone 11 Cieszy mnie, że tak wnikliwie przeczytałeś mój tekst. Bardzo, bardzo dziękuję. Postaram się wszystko poprawić według powyższego i zapamiętać na przyszłość;-)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za odwiedziny! Pozdrawiam serdecznie! @Leszczym Bardzo mi miło, pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Nie wiem, co mam ze sobą w życiu zrobić, to pójdę w politykę. Słabe. Nie w sensie poetyckim, oczywiście. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...