Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nieodzownym elementem życia mojego są wiersze
bez nich nie potrafię żyć
one podnoszą mnie na duchu
wznoszą nad ptaki w przestrzeń
co tam nad ptaki
wznoszą nawet nad pierzaste anioły
potem w przestworza niebios
aż dotrę do samego Boga
by żyć wśród Aniołów

na ziemi prowadzają mnie po obszernej puszczy
chodzę tam gdzie nie mogę chodzić
widzę to czego nie widzą ludzie
słucham śpiewu różnych ptasząt

biegnę przez ukwiecone majem łąki
wchodzę do rzeki dzieciństwa obmyć ciężar życia

biegną przez zielone pola
biegną przez białe pola
biegną przez złote łany
biegnę w głęboki las pooddychać o żywicznym zapachu powietrza
siedzę na spróchniałym pniu
rozmawiam z leśnymi stworzeniami ukrytymi w leśnym runie
wracam do domu gdzie czekają na mnie żona i synowie

październik 2014 roku.

Opublikowano

teresa943 - W pierwszej wersji miałem: "pacierz poety", po tym zmieniłem na: modlitwa poety", a jeszcze miałem zamiar zatytułował wiersz: "modlitwa kalekiego poety" - ale ostatnią wersją nazwę np. tylko w: WIERSZE MIETKA. Krzysia, dlatego nazwałem wiersz tytułem: "modlitwa poety", a nie "zwierzenia poety" iż wiersz jest tylko teorią autora - marzeniem tęsknotą, pragnieniem, a nigdy nie spełni się w praktyce! Niemniej, Twoja rada, czy sugestia jest całkowicie słuszna, a zatem zmieniam na "zwierzenia poety". Z całego serca poety dziękuję Ci za Twoje chęci poprawiania mojej ułomność intelektualnej - co się wiąże z błędami w wierszach i słabą stylistyką. Wielkie serdeczności od Mietka.

Zbyszek_Dwa - dziękuję milo i serdecznie. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Zainspirowałaś mnie myślami o grzechu i popełniłem podobny czyn. A co tam! Pozdrawiam :))))
    • @huzarc Miałem dzisiaj ciekawą rozmowę z moją siostrzyczką na różne tematy, jednym z tematów był oczywiście czas nawiązując do mojego ostatniego wiersza lecz również temat tych ONI tak między tematami się pojawił, ale i szybko ulotnił z oczywistej przyczyny, gdyż jest to temat kontrowersyjno-spekulacyjny: Kim naprawdę są ONI, czy to ziemska elita, która kontroluje świat, a może to obcy przybysze, a być może Ci pierwsi są kontrolowani przez tych drugich. Jakby nie było, to tylko dociekanie poparte fragmentarycznymi faktami, coś co nie jest dane poznać większości.
    • @Natuskaa    Tak. I w gruncie rzeczy na tym polega rozwój, aby poszczególnym osobom magia zasymilowała się w umysłach. Zostanie tambylcem  w owej sferze jest tym, o co - ujmując sprawę potocznie - chodzi.      I to racja, że owa solniskowa biel komponuje się z kaktusami - lub one z ową bielą.     Odnośnie zaś do przedstawionego wejścia w czasoodstęp: wiem, czego doświadczyłem. I z pełną tegoż świadomością podzieliłem się tym doświadczeniem. Bywający częściej ode mnie na Salar de Uyuni potwierdzają, że jest to magiczna przestrzeń, zatem tam zjawiska o magicznym charakterze są na porządku dziennym.     Dzięki za wizytę, przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam Cię. ;))*
    • @Poezja to życie Z koralików różańca Nie jest świat złożony I cichych próśb On lubi krzyczeć Na śmierć Zapomniałem  O grobach O kwiatach co rosną tam i tu A propos, czy konieczne jest Ja i ty?, przeczytałem trochę pana twórczości, nie jest zbyt jednostronna? 
    • Ja i ty  Umieramy tak jak nasze sny    A świat rozpada się  Na kawałki    Częstując nas  Chlebem i winem    Jak ciałem i krwią Chrystusa    Na ostatniej wieczerzy  Kto pilnuje naszych pacierzy?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...