Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czasem o gwiazdy zahaczy

Waldemar_Talar_Talar
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Waldemar_Talar_Talar

Waldemar_Talar_Talar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

choć światła się wstydzi
wszystko dokładnie widzi
czasem o gwiazdy zahaczy
trudne grzechy wybaczy

więc jej nie wyśmiewajmy
za ręce trzymając kochajmy
mówmy o niej piękną mową
rano wieczorem całą dobą

bo ona lekarstwem na zło
maluje dla nas jasne tło
które wyraźnie pokazuje
że nic a nic nie kosztuje

teresa943

teresa943

Opublikowano
Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar
"Nadzieja umiera ostatnia" ...a jeśli jej zabraknie, człowiek traci motywację do życia; kiedy miejsce nadziei wypełni pustka, człowiek nie widzi sensu walki np. z chorobą, z wrogiem czy z zagrażającą sytuacją i poddaje się bez walki.

W ostatniej skasowałabym przedostatni wers wtrącony na siłę...

Serdecznie pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Reasumpcja

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @huzarc No i chyba już wiemy, że 800 plus nie pomogło :)) @huzarc Co mnie akurat cieszy nawet, bo gminna wieść niesie, że stałem za tym szarlatańskim pomysłem :))
    • huzarc
      Cisza w połowie zdania

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Mikerreq Czas wyciera porzucone przedmioty do kształtów wtopionych w tło…
    • Berenika97
      czuwanie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @KOBIETA   Bardzo dziękuję! Pozdrawiam serdecznie. :) @huzarc  Bardzo dziękuję! Twój komentarz jest niesamowity, świetnie określasz ten wręcz "metafizyczny" stan bezsenności. Pozdrawiam. 
    • Mikerreq
      Cisza w połowie zdania

      Przez Mikerreq · Opublikowano

      Został po Tobie kubek z niedopitą kawą, Książka otwarta wciąż na piątym rozdziale. Zegar na ścianie tyka z tą samą, głuchą obawą, Choć mój czas stanął w miejscu i nie chce iść dalej wcale. Szukam Cię odruchowo, gdy drzwi skrzypną cicho, W zagięciu poduszki, w zapachu powietrza po deszczu. Lecz w domu panuje to zimne, milczące licho, Co ściska za gardło i trzyma w bolesnym kleszczu. Najgorsze są ranki, gdy sen jeszcze mami, Że jesteś, że śpisz tuż obok, na wyciągnięcie ręki. A potem prawda uderza, jak kamień między oczami: Że to już koniec. Że teraz... to tylko udręki. Uczę się żyć od nowa, kaleko i krzywo, Układać te dni puste, jak potłuczone szkło. Bo śmierć nie zabiera wszystkiego – to nie jest prawdziwe, Zabiera nadzieję, a zostawia miłość. I to jest to zło. Bo kochać kogoś, kto odszedł w nieznane przestrzenie, To jakby krzyczeć w studnię, co dna wcale nie ma. Zostało mi tylko to jedno, jedyne imienie, I pamięć, co pali jak ogień. I niemy dylemat: Czy tęsknić to znaczy pamiętać? Czy nie dać odejść cieniom? Patrzę w niebo puste, szare i blade. I wiem, że nic nie ukoi, nic nie da ukojenia, Gdy serce zostało tam, gdzie Ty. W tamtą stronę.
    • Berenika97
      Gra w odrzucańca

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Leszczym Bardzo ciekawy tekst, z ironią. Być może, że nadmiar refleksji i warstw znaczeniowych uniemożliwia prostą, bezpośrednią komunikację. A "gra w odrzucańca" - może właśnie odkryłeś powtarzający się mechanizm w zachowaniach społecznych. :) Pozdrawiam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...