Motyl

[Mieczysław_Borys]

Piękna chwila ujrzeć motyla,
bardziej jeszcze milej
ująć go na foto.

A kiedy jak pijany przyleci do Ciebie
i usiądzie na Tobie,
to już satysfakcji aż nadto.

Motyl nie osa nie żądli.
Motyl nie kot nie dąsa się.
Motyl jak kwiatów pył
przez chwilę nie mnie był,
zapach po nim tylko pozostał.

Ale ja już chłopcem tym
z przed pięćdziesięciu laty nie jestem,
w dłonie już go nie łapię nie ze wstydu
tylko z tego powodu,
żeby go nie zranić,
skoro kruchy jest,
jak ludzkie życie.

[teresa943]

@Mieczysław_Borys
z inspiracji Twojego wiersza:

piękna chwila ujrzeć motyla
i ująć go w dłonie
a kiedy upojnie na ramieniu
siądzie nie myśli że odleci
i wkrótce zapomni

choć nie żądli ani się nie dąsa
ranną chwilką pląsa do zmroku
by stać się niewiadomą

każde istnienie kruchością motyla
lecz tyle w nim szczęścia
ile miłości

kochanie nie liczy pór roku

Serdecznie pozdrawiam, Mietku :) Krysia

[Mieczysław_Borys]

teresa943 - Krzysia, bardzo ładnie. Miło i serdecznie dziękuję. Pozdrawiam.

marianna_ja - Wypuścić motyla to niepowtarzalna radość, jak radość dziecka.
Dzięki i pozdrawiam.