wracając

[Confiteor]

lubię czasem wygiąć przestrzeń
i na nowo być wyssany z mlekiem matki
korytarzem się przecisnąć przez wrzeszczące łono
złapać w piersi oddech pierwszy
tylko lepiej zacząć

babsztylowi w przedszkolu wylać mleczną za kołnierz
i środkowy pokazać bez zbędnych wyrzutów
potem w szkole wyrwać tarczę prymusowi
z wielką dziurą zostawić jak blizną po bitwie
jeszcze wpierdol dać wszystkim co się zowią lepszymi
za plecak za twarz za słabość się wybić
wreszcie bez wyrzutów

przeżyć miłość pierwszą i drugą lepszą
tak bez niemych westchnień
spłodzić w sobie artystę pełną gębą
zapić się i uzależnić albo nawet wytrzeźwieć
żeby w końcu wyjść na ostatnią prostą

ale przede wszystkim kochać do nieskończoności
poznać bez matematycznych wzorów
równoległość uczuć pod pościelą i prysznicem
i te rozwrzeszczane łono
i to być wyssanym

przecież wszystko płonie
wiem że wszystko płynie
czyli spływam

[Gość]

gdyby ten utwór odideologizować z miłości i kochania może coś by było ciekawszego.
nie wiem dlaczego, ale ten wers mi się podoba:
"babsztylowi w przedszkolu wylać mleczną za kołnierz"