Tam, gdzie będę

[M_Patriota]

Spłoszony jak szarak z puszczy
Na wolną przestrzeń wybiegnę -
Po obu stronach na pola zielone
Wzrok przemieniać będę, a choć to,
Nasycenia dość nie doznam.
Drogą pagórkowatą nad krajobraz
Wznosić i zniżać się rozpocznę,
Kołyskę z dzieciństwa przypomnę,
Że stąd pochodzę i tutaj wyrosłem
Ziemi tej służąc wiernie
Zanim los pognał mnie na Śląsk.
Wioski z sentymentem napotykać będę -
Z oczu do umysłu zapamiętywać; jak jest tu dzisiaj,
Przypominać jak było wczoraj.
Z bólem serca i żalem opuszczać -
Podążając do miejsca narodzin i wychowania się.
Po drodze zieleń oczyma wchłaniać,
Niebo z ołowianych chmur w białe anioły przemieniać,
Jaskółki w powietrzu wzrokiem policzyć,
W duszy, ale z serca przyrodzie i ludziom pogody życzyć,
Dotrzeć tam, gdzie tęsknota przywołuje.
A tam matula czeka i minionych czterdzieści wiosen.
Dalej nie mogę.

Pisałem, dnia 22-06-2014 roku. Podlasie