Attention!

[Marcin Piniak]

śnieg z łomotem uderza o kocie łby, twarze kukieł
rozrysowane grymasy na wpół obumarłych maskach
krew, fekalia, stare gazety płyną korytami rynsztoków
z lotu ptaka dostrzec można ich zawiłe betonowe pajęczyny
meliny, sex shopy, teatry, kina, salony dilerów, uniwersytety
drogie samochody, kościoły, zobaczyć ich – jak biegają, pełzają
po swoją porcję wielkiego nic

wyhodowano nową odmianę szczurów z ogromnymi głowami
inteligentne hybrydy pozbawione uczuć połykające w całości psy, ludzi
napompowane miliardami bezużytecznych informacji –
nowe trendy w zarządzaniu, makroekonomia, interaktywne negocjacje
wszystko – całe plastikowe królestwo

pochmurnego dnia, gdy obłoki zwisały niedbale, to był listopad
pojawił się mesjasz, w jednej chwili, nagle – jak błysk, wybuch
i nim zdążył cokolwiek powiedzieć
zrobili z nim kampanię reklamową, wyścielili wszystkie
kolorowe pisma, słupy na ulicach, programy w telewizji
wyznaczyli nowe trendy, dostał wiktora, złotą palmę
wagony pieniędzy, dziwki, ekstazy, porsche 911
tak czy inaczej został wzorem do naśladowania
nadzieją indyjskich eunuchów, chorych na AIDS,
bełkoczących alkoholików

I jak nigdy
popyt na wielkie nic przekroczył podaż.



Tymoteusz Paradyz/Symfonia prozaiczna 04-11-28 14:29
http://www.subart.blog.onet.pl/

[Michał_Zawadowski]

dużo słów niekoniecznie dających klarowny obraz czegokolwiek.