Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pewnie o tym dobrze wiecie,
co wyrażam wierszem składnie,
że nie kłamie nikt na świecie,
tylko mówi niepoprawnie.

Świadek z prawdą się rozmija,
sędzia niezbyt zgodnie prawi,
kumpel przy użyciu kija
zawracając Wisłę, jawi...

...co ślina na język niesie
wypowiada lekkomyślnie,
niczym echo w ciemnym lesie
bzdury powtarza bezmyślnie.

Młodociany ściemnia tylko.
Bajeruje chłopak pannę.
Przemiła bajarza rólko,
dzięki tobie
bujać pragnę!

Liryk kolorytu doda
temu, co nazmyśla zgrabnie.
Niejeden bliźni - geoda
- kiedy nie wygląda ładnie.

Redaktor konfabuluje,
by artykuł zaciekawił.
Papież wiernych adhortuje,
chociaż dogmat znowu prawi.

Najwyżej zachwala handlarz
- marketingu się imając,
natomiast przesadza figlarz,
w obłokach przy tym bujając.

Tezę wymyśla uczony
- kolejne teorie sławne,
odkryciami przerażony
drży, że mogą być... zabawne.

Zalewa kumpel kumplowi,
nie tylko robaka... przecie
uległy temu celowi.
Nie śmie skłamać?! Dobrze wiecie!

Przesadza nie tylko rolnik,
teraz to potrafi każdy
- mistrzowsko robi to szkolnik,
dawniej sprytny żaczek. Zawżdy...

...polityk nabiera w usta,
czasem wodę, czasem wódę.
Celebrytów gadka pusta
wywołuje drętwą nudę.

Szklarz kit wciska - wiedzieć czemu.
Czemuż ty szklisz wierny druhu!?
Czyżbyś należał do Dżemu?!
Zatem czemu? Czemuż, brachu...

Wiem. Rozumiem. Zbędnie pytam.
Przecież nie jesteś wyjątkiem.
Łgać potrafi każdy - czytam
- a nie jesteś ty aniołkiem.

Pewna część tych w wzniosłym niebie,
kłamstwem sprytnym nie wzgardziła,
zwodząc przede wszystkim siebie,
wiele łgarstw upowszechniła.

Gdy upłyną czas narodów
z niebios spadli tu, na ziemię,
używają zaś pozorów
nadal wielu biją w ciemię!

Ogłupiają prawdą fałszu
wierutnego - niewidoczne
- nie tylko mieszkańców Wałczu,
przez występy artystyczne.

Rzeczywistość zakłamana
sprawia trudność prawdzie świętej
- to paremia niekłamana,
utrwalona w duchem tchniętej
Biblii świętej

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Przy pierwszych czterech strofach było nawet miło, chociaż niekoniecznie tego szukam w pozezji. Później pogubił się rytm i ogólnie, dla mnie troszkę przerost treści (ale nie dlatego, że tekst jest długi - długie teksty są ok, jeśli sa ok :))... Nie doczytałam do końca.

pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Co kto lubi ;-)   Nie Iwono, zdecydowanie nie. Niebo nie jest, bo się należy. Coś trzeba wybrać ;-)      
    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...