I cóż ja zdziałałam dla nieśmiertelności
-
Ostatnio w Warsztacie
-
EsKalisia 137
Każdy mógłby to tak napisać.
Ale nie każdy to robi !!!
lubię moich odbiorców
bez nich moje pisanie nie miałoby sensu
najmniejszego.
Bo ja jestem na etapie nieprzejmowania się
wcale
choć delikatnie trącone niektóre struny
nieraz rezonują głośno.
...
Cząstkę mnie macie
I ja się na to zgadzam.
Bo ja pozostałe opinie
przekuję na dobro
dla mnie
A tamte rezonowanie
wspomnę w przyszłości
z tkliwością.
Edytowane przez EsKalisia (wyświetl historię edycji)0
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Gosława · Opublikowano
Lucyna rodziła w bólach tak jak matka i babka za każdym razem odcinała pępowinę kuchennym nożem oddając skrawki siebie nad łóżkiem wisiała makatka koślawym ściegiem dzierganych kilka słów "Nigdy nie mów nikomu co się dzieje w domu ze skoszoną trawą ucichły ptaki żerujące na torfowisku kopy zielonki mdłym zapachem wybiły komary gdzieś między krwawnikami a żytem wiatr niósł ziarenka ostatniej z modlitw wierzyła że miłość jest ucieczką a tymczasem dziewczyno pomyśl życzenie na raz na raz na raz -
Przez Poezja to życie · Opublikowano
Dzisiaj wieczorem Baby mielą ozorem I nic się nie zmienia W świecie iluzji i kłamstwa Bo świat ma zapach Świeżej krwi Wylanej jeszcze dzisiaj Z gorącego kotła Na moje wspomnienia Na moje marzenia -
Przez KOBIETA · Opublikowano
Zamgleniem jesteś, zieleni moich oczu.! Rozbłyskiem substancji, nieuleczalnej przypadłości. Schowanym kawałkiem, pod powieką co nie pozwala zapomnieć dotykającego smaku. Skórką pachnącą, mechaniczną pomarańczą pomiędzy bólem rozkoszą zjadaną w dzikości ust.! -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
@Tectosmith - dzięki - -
Przez Claire · Opublikowano
nawet nie wiem kiedy nadeszła omotała duszę ciemnością posadziła smutek w fotelu by na skrzypkach smętnie rzępolił złotolistny bukiet chryzantem jeszcze rano uśmiech przywołał a wieczorem cieniem na ścianie przypominał kadry z horroru idą dni szaroburo złowieszcze niosąc żałość w cmentarnych wiązankach defilada znanych postaci kiedyś do nich pewnie dołączę gdy za oknem jesienna aura gra na kroplach dżdżystą symfonię to tak trudno jest radość wykrzesać to tak trudno w sercu nieść spokój
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się