Anioł lekkich obyczajów

[Awrilka_P]

Zmęczona mieszkaniem pomiędzy wierszami
zstąpiła na Ziemię, wodząc na pokuszenie
Sypiała z każdym z przyziemnych poetow
lecz była muzą tylko dla pieniędzy

Inspiracją dla grzechu, a nie dla sztuki
bo o anioły potyka się poezja
Leży na chodnikach, leży na ulicy
w krótkiej spódniczce na rogu nieba

Nie jest wcale święta, takie jak ona
potrafią beznamiętnie zabić strofy
składając w trumnie nudnej wtórności
najpiękniejsze drżenia skrzydlatych słów

Pozostaje więc tylko sprzedać się
bo każdy poeta zaczyna od zera
A białą szatę strawił zimny ogień
boska kara za kradzież natchnienia

[shy angel]

Miała Pani dobry pomysł na wiersz.

"Sypiała z każdym z przyziemnych poetow" - ujęłabym to delikatniej, jakoś przybrała innymi słowami.

"Nie jest wcale święta, takie jak ona
potrafią beznamiętnie zabić strofy
składając w trumnie nudnej wtórności
najpiękniejsze drżenia skrzydlatych słów

Pozostaje więc tylko sprzedać się
bo każdy poeta zaczyna od zera
A białą szatę strawił zimny ogień
boska kara za kradzież natchnienia" - ten fragment mi się bardzo podoba! Pokazuje po prostu prawdę, choć ujętą w piękne słowa.

Czekam na kolejne wiersze. pozdrawiam