Próbując zrozumieć

[Janusz_Józef_Adamczyk]

te same słowa po raz n-ty
a może jakieś nowe?
że ból przeistacza się w lęk
a lęk - w wizję śmierci
ta - wcale nie musi zwyciężyć
i człowiek jest już inny
a Bóg - dalej ten sam
tylko już we włsnej postaci

Janusz Józef Adamczyk

[makarios_]

@Janusz_Józef_Adamczyk

nie tylko wprawnie zestrojony strój
tonalnie i werbalnie dopięty
stoczony został w nim do-słowny bój
aby nawiązać do zacnej pięty

Słowo co ciałem ongiś się stało
jest pierworodne ze wszystkich stworzeń
wiadomo o nim z Biblii nie mało
początkiem ciała Jessego korzeń

tuż przed skonaniem Ojciec doń mówił
to Bóg Jehowa którego chwalił
wierny zapewne wówczas się wsławił
choć serce Jego jakże żal palił

Logos syn Boży kiedy zmartwychwstał
nie stał się Bogiem nadal miał Boga
z wszechmocy Jego wówczas skorzystał
zdrowa się stała zraniona noga

piętą niebawem zmiażdży łeb węża
iszcząc co Ojciec wyrzekł Adama
życiem obdarzy wiernego męża
Logos istota ciągle ta sama

[Joanna_Niedziela]

Hm... głęboki, ale też mądry wiersz. Dobrze uchwycona prawda.

Pozdrawiam
Joanna Niedziela

_________________________________
http://niedzielnatworczosc.blogspot.com

[Janusz_Józef_Adamczyk]

@Joanna_Niedziela
Jest mi naprawdę bardzo miło, kiedy czytam komentarz napisany przez Kobietę, która operuje pojęciami: "głęboki", "mądry", itp., a do tego daje wyraz swej zadumy nad tekstem.
Pani Joanno, mój głęboki szacunek dla Pani i gorące pozdrowienie.

[Janusz_Józef_Adamczyk]

@makarios_
Jakoś tak dziwnie ze mną jest, że nigdy nie robiły i nie robią na mnie wrażenia wiersze rymowane, czy z dużą ilościa rymów, aczkolwiek bardzo dziekuję i pozdrawiam.

[Janusz_Józef_Adamczyk]

@makarios_
Witaj
Doskonale rozumiem Twoje intencje i pisarski rozmach, każdy ma swój styl; jeśli o mnie chodzi, to "specjalizuję się" w stylu - minimum słów, a maksimum treści.
Pozdrawiam serdecznie.