Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

[center]Raj na Ziemi

Na Aitutaki dech w piersiach staje,
bielutkie plaże, woda jak kryształ
i naturalne palmowe gaje
- raju zakątek który się ostał.

Modre laguny, ryb roje lśniące,
powiewy bryzy pachnącej morzem,
łagodne fale o brzeg bijące,
szemrzące miłym dla ucha głosem.

[img]http://i.wp.pl/a/f/jpeg/32966/aitutaki_fotolia_57767006.jpeg[/img]

Koh Tao barwny skrawek planety
oazą ciszy na gwarnym globie
pozwala tworzyć nawet sonety
i wypoczywać nim spoczniesz w grobie

[img]http://i.wp.pl/a/f/jpeg/32966/koh_tao_island_fotolia_60500996.jpeg[/img]

Malutka wyspa Rengali wabi,
schronem pod wodą, w pięknym hotelu,
zamiast spać smacznie człowiek się gapi,
na pływające ryby bez celu.

A gdy zamieszka w chacie na palach,
miast po podłodze chodzi po wodzie
jacuzzi bierze w cieplutkich falach
zapominając o nędznym losie

[img]http://i.wp.pl/a/f/jpeg/32971/rangali_malediwy_fotolia_6551161.jpeg[/img]

Przepiękną perłą wśród pereł drogich
wyspa Lord Howe na Pacyfiku
choć niedostępna jest dla ubogich
to w turystycznym bywa traffic-u

Lazuryt wody podkreśla urok
skalnych pejzaży, jak u Tolkena,
wręcz fascynuje kamienny barok,
zmagań ze sobą istna arena.

[img]http://i.wp.pl/a/f/jpeg/32972/lord_howe_australia_fotolia_15019968.jpeg[/img]

Cousin Island tak jak Cerf Island
słusznie chronione przed dewastacją
bajecznie zdobi je cenny akant
dziewiczość chroniąc przed defloracją

[img]http://i.wp.pl/a/f/jpeg/32971/seszele_fotolia_61515092.jpeg[/img]

Raf koralowych jest rezerwatem
wokół Blue Hole, którą urzeka,
bezcennym bowiem jest numizmatem,
Ambergis Caye, wyspa daleka.

[img]http://i.wp.pl/a/f/jpeg/32335/b/5/b5d8f4af6f12b4f5ad4ad7add0fe51ec.jpeg[/img]

Na Bora Bora dość bara bara
mąż z żoną miewa, nawet w hamaku,
kokosowego ich mleka czara
poi upojnie kiedy o zmroku...

[img]http://i.wp.pl/a/f/jpeg/32972/bora_bora_fotolia_45435256.jpeg[/img]

Las tropikalny na stromych zboczach
hawajskiej Kauai wodospad zdobi,
odpływu fala na stromych zboczach
surferom frajdę ogromną robi.

Wabi bogactwo flory i fauny,
bacznych badaczy, żądnych odkrycia,
oczarowują zachodu łuny,
zachęca menu też do pobycia.

[img]http://i.wp.pl/a/f/jpeg/32972/kauai_fotolia_52487880.jpeg[/img]

Wnet całą Ziemię Królestwo zmieni...
w każdym zakątku Eden nastanie,
kto obietnice Jehowy ceni,
tego cechuje na Raj czekanie.

Opublikowano

Makariosie, powiem Ci co myślę, choć mniemam, że akurat do do Ciebie, to i tak nie trafi.
Otwieram lodówkę - makarios,
otwieram szufladę - makarios
niczego nie otwieram - też makarios :(

Dałbyś się może stęsknić za sobą, co?

"Znalazłeś miód - tyle zjedz, ile trzeba,
byś się objadłszy nie zwrócił"

(z Przypowieści Salomona 25:16)

Opublikowano

@Alicja_Wysocka
Ostatnia wizyta: 2014-03-24 15:15:13
Utworów: 246 | Mieszka w: Gdynia
O mnie: "Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy." Haruki Murakami

Trafnie zacytowałaś biblijną przypowieść.
Najlepiej ją odnosić - każdy z nas - do siebie.
Nie zerkając w zestroje wszak miodu nie łykasz.
Przecież nie zatęskniłaś gdym długom nie pisał...
http://www.poezja.org/wiersz,71,141792.html

Opublikowano

Wiesz, jak byłam dzieckiem, znalazłam schowaną przez mamę torbę rodzynek.
Dorwałam się do nich jak głupi do szarego mydła - jadłam tyle, że się rozchorowałam.
Od tego czasu minęło sporo lat, a ja nadal nie cierpię rodzynek i chyba mi to już nie przejdzie.
Wspomniałam o tęsknocie, bo może nie jest jeszcze za późno, może niektórzy zatęsknią do Twoich wierszy.
Tymczasem póki co, póki jeden przy drugim, po kilkanaście jest na jednej stronie,
wprost trudno zmusić się do trawienia.

Przemyśl to chociaż, proszę :)


Opublikowano

@Alicja_Wysocka

Przemyślałem - dobra rada,
odpowiedzieć więc wypada.
Gdybym nie miał racji owej
(chyba dla ciebie nie nowej)
co ją wiersz niejeden mieści,
częściej byłby wiersz niewieści.
Niczym w cieście rodzyn słodki,
wtedy były by stokrotki
(po stokroć czytane wiersze
- oto me spojrzenie szersze).
Piszże proszę wierszy wiele,
niechaj umysł słowa miele,
serdecznie przyprawi serce..
Dajmy pokój tej aferce.

(:)

Zarejestrowanych poetów: 96712. Wierszy: 107000. 107000:96712=1,106377699 wierszy na jednego (napiszę) poetę. Poobserwuj też, proszę, przez dłuższy czas jak wygląda aktywność w tym serwisie. cbdu

A co do moich zestrojów i częstotliwości publikowania ich w nim, to... mógłbym częściej je publikować, lecz.. to moja rzecz. Nie mam żadnych układów z adminem i/lub moderatorami, by ze względu na mnie ustalali takie a nie inne limity, które technicznie nie łatwo jest usunąć. A zatem z poszanowaniem obowiązujących w serwisie limitów, publikuję w nim utwory rzadziej niż pozwalają na to limity.

Nie radzę ci nic i nie pouczam, bo sama wiesz co, ile i dlaczego, a mnie nic do tego :) Będę wdzięczny za to samo..

http://www.poezja.org/wiersz,1,147366.html

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew nie byłam, a marzę by obejrzeć ogród japoński. Fajnego pobytu
    • - Babci Marii. Z dodanymi dwoma wersami.             Ślómbank, a słónko za niam w łókno zagłóndo- jek tam est? Tajskno sia w gałajziach łókłodo jek na uwrocie szczep. A syrce tlo fura i fura wszystke dóry z mniłowania łobzira hej, hej wej! A niebo ziolne i zimowe eszcze padajó cole mokre deszcze. Spsik o Tobzie - to ziesz             Ławka a słońce przez nią do okien zagląda- czy tam też tak jest? Tu tęsknota z afektem się pląta gałęziami układa wśród ugoru drzew. A serce wyrywa się i fruwa. jakby chciało z chmur obdzierać hen hen! Wełniane niebo i zimowe jeszcze bo padają z łez deszcze. Śnię Babciu- to wiesz. Jesteś w miłości wspomnieniach niepoliczalnych wiosen jesieniach. Czy życie daje śmiech?
    • @piąteprzezdziesiąte dobrze, że tutaj ich nie ma:) fajny dzień, choć pracować się chcę :)
    • wczoraj podarowalo mi Wrocław  dworzec wysadził z pociągu  zaprowadził do linii cztery zawiozła pod zoo  po lewej hala stulecia  a za nią cud  znalazłem się w niebie  cudowna muzyka  przy ferii gimnastykujących  się fontann    muzyka i pulsująca woda  rozszczepione promienie słońca  mienią się kolorami  niebiańskie widowisko    dalej zaprowadziła  do ogrodu japońskiego  oryginalne widziałem nie raz  tutaj urocza miniatura  dominują kamienie woda  otaczane gesto przyrodą  to atrybuty ogrodów  również w Chinach    dziesiątka  powiodła do katedry  na starym mieście  zapoznała z licznymi krasnalami    lody ochłodziły gorące głowy  kilka wrażeń w życiu więcej  koszt to wysilek wstania  z kanapy  jak powiedział kiedyś … wiecie kto    8.2025 andrew   
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje za komentarz - cieszy mnie -                                                                                       Pzdr. @violetta - uśmiechem ci dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...