Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Samotność w Langwedocji

An_yx
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

An_yx

An_yx

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Uszło już szesnaście wiosen, wbity w grunt przegłosem
skorzeniony punkt budowy, afrodyty powiany głosem,
i niby z boku powiernik prawd, źródło emocji
nie zniweczy uczucia samotności w Langwedocji,
bo na zewnątrz odzwierciedleniem środka jest tylko cisza
a w środku pokryciem bezsensu życia miłości nisza,
i dogrywa melodię stróż łącząc mój świat w wademekum
lecz zrywając strunę bytu znaczy odejść w słabości grzechu,
w dziesięciu wersach pakt z Diabłem zawieram anielskim głosem
paradoks w mozolnym kroku na linii szesnastu wiosen.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


×
×
  • Dodaj nową pozycję...