Niepoliczalne

[Tomasz1k1_]

Nie zliczysz kwiatów, co kołdrą świat ścielą,
Ni wspomnień - kadzideł nieskończoności.
Lecz jedno me serce z wosku odleją,
To kruche i pełne do ciebie miłości.

Z wosku, co taflą gładzi nadzieje
I planet koralem pulsuje w otchłaniach.
Przy tobie księżyc niechcący dnieje,
A słońce się korzy w śródnocnych oparach.

Nie zliczysz kwiatów, nie złowisz wspomnień,
Wszak wokół ta mgła bezludna, niewieścia...
W tym kwieciu zapach, on był koło mnie,
A teraz już nie chce twojego odejścia.

I szlak miliona szeptów przemierzy zuchwale,
Bo zna tych róż paciorki, co wpite są w tę stronę,
Gdzie twa szklana dusza drży pod nieboskłonem,
A ja nad nią gwiazd kołnierz puszysty rozpalę...



Zapraszam do mojego świata sztuki pod niniejszym linkiem: [url=http://www.tomaszkowalczyk.com]www.tomaszkowalczyk.com[/url]

[bazyl_prost]

@Tomasz1k1_
trochę to dziwne, ogień tam gdzie czerwień troche ratuje sytuacje, można nie lubić róż , pomniki czerwonego Izraela to tylko osobny szczegół pryzmatu szaleństwa