o(j)ciec

[Zuzanna_M.]

zaskoczyło mnie
twoje małe zakochanie

pierwotny lęk
przed niedopasowaniem
teraz spływa wilgoć źrenic
za szybko nauczyłam się
czytać wrażliwość

papilarne kroki stawiam
na zakurzonej okładce
pożółkłe kartki
pachnące półmrokiem piwnic
kilka stron
wyrwanych ze środka
pochyła czcionka
zdania często zwieńczone
kreską i kropką

swój czas zatrzymuję
twój cofam
by być bliżej
byś mógł mnie dotknąć
bez wyrzutów sumienia

nie jestem wyjątkowa
nie mam takiej mocy
więc nie zaczynaj od nowa
przytul matkę w nocy

[Gość]

@Zuzanna_M.
przyznam szczerze że ta tematyka mnie intryguje, jednak jak dotąd nic w wersach. dlatego uznanie.
co do konstrukcji, jakoś mi nie pasuje do całości końcowa rymowanka. może gdyby zapisać pochyłym lepiej by brzmiało.

[Zuzanna_M.]

Oscari,

Dziękuję za wgląd. Te uznanie za tematykę, którą wersy niezbyt ciekawie przedstawiają, a jednak probują? ;)
Ostatnie cztery to jakby tkzw. 'zwrot akcji", poki co nie potrafie ich zmienić, w nich przekazuję dokładnie to, co i jak chciałam powiedzieć osobie ukrytej w tytule.

[Gość]

@Zuzanna_M.
żeby spróbować, tzn. myśl sprowadzić do wersów i wystawić na ogląd i osąd publiczny, to wg mnie zdecydowanie więcej niż zaintrygowanie :)
tu jest wiele treści i wątków, bardzo odważnych. przynajmniej na mój odbiór, serio.

[Zuzanna_M.]

Oscari,

Treść wiersza, wątki zwykle mają osobisty wydźwięk i nie wiem, czy można nazwać odwagą tego typu publikację, pod anonimowym pseudonimem.. Byc może w pewnym stopniu, a jeśli tak na to spojrzeć, w to większość z nas tutaj robi to samo :)