Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

po drugiej stronie drzwi

miła miłka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

miła miłka

miła miłka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

przez dziurkę w drzwiach
która nie pasuje do klucza
cicho wzdychającego
w mojej kieszeni
podglądam oczy
ślepe na tę nikczemność

bezsenne życie
przesuwam bezszmerowo
pod oknem
z nie moimi świtami

uczę się zapominać
zbierać włosy z poduszki
karmić ręce powietrzem
szeptać w pustkę

próbuję nie rzucać cienia
rzadziej oddychać

Jacek_P.

Jacek_P.

Opublikowano
Opublikowano

A wiesz, że to do mnie całkiem przemawia?
Podoba mi się i ta dziurka, która nie pasuje do klucza - całkiem fajne, wiele mówiące odwrócenie, i okna z nie moimi świtami, i karmienie rąk powietrzem. W ogóle czuje się w nim bardzo wyraźnie smutek odgrodzenia.
Popraw tylko na tę nikczemność. Jak dotychczas jeszcze ciągle "tą" jest dopuszczalne tylko w mowie niestarannie potocznej.

PS Przypomniał mi się taki żartobliwy wierszyk, który kiedyś dawno napisałem w esemesie (dlatego bez polskich znaków):

Stoje od rana, moja kochana
pod Twoim oknem.
Wiatr mnie owiewa, marzna kolana
na deszczu mokne
Marzenia snuje
klamke caluje
Zimno na dworze
Wpusc mnie Potworze.

Pozdrawiam serdecznie.
Ja.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Autobiografia z Chopinem

      Przez violetta · Opublikowano

      Obok Chopina mam innych faworytów, najbardziej tych rosyjskich kompozytorów. 
    • Simon Tracy
      LSD

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      Tylko jedno ukłucie. Nie bój się jakoś do nas wrócisz. Kiedy już znudzi Ci się sen. Marzenia dziecięcych dni. Szybują nad ziemią. Zatopioną we krwi i ciągłej przemocy. Rasy panów muszą zabijać by przeżyć. Śpij. I wejdź przez bramę w tęczowe korytarze. Obrazy z ich ścian przedstawiają, pielgrzymkę do spokojnego ustronia, gdzie wśród fontann z marmuru, w których kąpią się małe amorki, możesz spotkać tych co żyją tu wiecznie, zatopieni w melodii pokoju i miłości.   Weź głębszy wdech. Jesteś zimnym, starym wężem. Wijesz się niczym bezkresna, górska droga. Opadasz i wspinasz się. Piekło zostawiasz za sobą. Niebo jest w Tobie. Suń swe ciało do świątyni miłości. Jesteś potulnym zwierzątkiem swojej ukochanej bogini. Widzisz ją w całej najpiękniejszej krasie. Tańczą w krąg nimfy. Roześmiane i zarumienione. Gorące i nagie. Taka jest i ona. Jest owocem poznania dobra i zła, który skusił węża. Jej łono jest celem spełnienia.   Kolejny wdech i większą porcja utlenia się we krwi. Nie możesz ich spłoszyć. Wychodzisz z krzaków jako półbóg. Heros, który zrodził pieśń. Mit, który trwa zakodowany w przestrzeni myśli. Tysiąc dni i jedną noc. A może tysiąc nocy. W jej ramionach. Uzależnienia od piękna. Ciesz się chwilą. Kiedyś wrócisz do nas. Ale nie będziesz mógł już tutaj żyć. Bez kolorów i tęczy.   Nie chcę myśleć o tym dziś. Może jutro. Spotkam znów dzieci z kwiatami we włosach. Będziemy leżeć na trawie. Pośrodku niczego. Złączeni. Zjednoczeni. Trzymając się za ręce. W symbolu słońca. Z jego tarczy wychynął, niebieski autobus bez kierowcy. Wsiedliśmy. By zabrał nas stąd gdzie nie chcemy być. Do krainy halucynogennych snów.   Wiersz „LSD” jest poetyckim hołdem dla epoki psychodelii dla muzyki, która otwierała bramy świadomości i dla Grace Slick, głosu kobiecego objawienia tamtych lat.   30 października wokalistka Jefferson Airplane skończyła 86 lat
    • violetta
      Pisklę

      Przez violetta · Opublikowano

      @Kwiatuszek chyba mleko trzeba podać:)
    • obywatel
      Hor ror duchowy

      Przez obywatel · Opublikowano

      @Nata_Kruk wiem ;), poważnie to takie moje przygotowanie się na... , i nie wiem czy jak Kochanowski po córeczce... ,  Staram się ją sprowokować by odeszła na jakiś czas od niej, jeszcze nie teraz, jeszcze nie czas mamo.
    • Nata_Kruk
      Dom wschodzącego słońca

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      @Simon Tracy... tytuł zachęcił. Strasznie dluuugie są Twoje wiersze i dlatego "uciekam" od nich, poważnie piszę. Skłamałabym, że pomimo mrocznych treści, tak prowadzisz 'pióro', że człek wchłania całość na kilka wdechów, bo na jednym się nie da- za dłuuuugie... :) Zostawiłam plus, ponieważ sprawnie piszesz swoje historie.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...