Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pokora


Rekomendowane odpowiedzi

w ciemnościach
odnalazłam usta twe
poczułam
smutek i gniew
twe serce biło
jak bębnów sto
i wołało
co?
tak bardzo chcę
zawołać cię
lecz coś tak mocno
trzyma mnie
drętwieję
i już z daleka
krzyczę: wróć!
słyszę twe kroki
i bębnów moc
coś mnie rozsadza
chce podrzeć na pół
tak łatwo zrobić to
lecz zaraz zjawiasz się ty
już czuję spokój
i dobrze jest mi

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Joj, odbieram to jako pastisz piosenki z okresu międzywojennego. Dużo męskich końcówek wersów, metafory - też takie kabaretowo-wodewilowe. Trochę podobne w stylu do pastiszów, które pisał Przybora dla Kwiatkowskiej do "Kabaretu starszych panów". Ciekaw jestem czy komizm tego tekstu jest przez Ciebie zamierzony? Bo jeżeli tak, to całkiem nieźle.
Pozdrawiam.
Ja.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...