Zwierzenia i zachwycenia

[Kazimiera_Chmurka]

Oto rok kolejny stukną mi bezgłośnie,
doliczon do przeszłych, tak szybko minionych...
Jesień w pas się kłania gdy myślę o wiośnie,
pamięć się powtarza w wspomnieniach barwionych.
Zdarzenia komiczne, niezwykłe, wesołe,
poważne i smutne, przykre i tragiczne,
wspominam niekiedy z niemałym mozołem
pragnąc te utrwalić, które były śliczne.

...

W którejś tam dekadzie, w samym środku zimy,
przyszły z dobrą wieścią przemiłe dziewczyny;
głosiły o Bożym, pięknym zamierzeniu,
oznajmiły prawdę o Bożym imieniu.
Dowodziły tego, że wnet Wszechmogący
zrobi jak napisał prorok Mu wierzący,
że pokój wspaniały ma nastać na świecie...
Słuchałam ja tego tak, jak bajki dzieci.

Przez Słowo objawił prawdę Bóg łaskawy
pomagając pojąć swe niezwykłe sprawy.
Pioniereczka Basia swym milutkim głosem
zachęcała ciepło utrapioną losem;
wspierali ją starsi z Biblią w swojej dłoni,
wyzbyć się zwątpienia, pesymizm przegonić...
Prawda się jawiła jako światło słońca
na niebie po nocy - myślałam bez końca...

...

Zebrania, kongresy, braterskie spotkania,
ucztami dla ducha, a nawet dla brzucha,
źródłem wzniosłych wzruszeń i ze szczęścia łkania;
dotąd na nich ucho Bożej Prawdy słucha.
Sto lat żyć mi mało, na wieki żyć pragnę,
duchowo karmiona Słowem jako chlebem,
do owczarni Pana z owcami się garnę,
pragnąc żyć szczęśliwie wprost pod rajskim niebem.

W mym sercu refleksja taka się pojawia,
że życie szczęśliwe Szczęśliwy Bóg sprawia...