warunek

[Wiesława_Ptaszyk]

za parawanem ciszy
w odległym wymiarze
niezakreślonych granic
pozostajesz

nie zerwać nici
nie zgubić drogi
w labiryncie pamięci

[aluna]

@Wiesława_Ptaszyk
Świetne przemyślenie, dodabym ...pozostajesz sam- bo życie kładzie nam kłody ,,,i musimy walczyć albo się poddać!
Pozdrawiam!

[marek_miros]

Mi wiersz podoba się taki jaki jest. Dotyczy jednego uczucia, wrażenia, jednej chwili i jest właśnie spójny , dobrze oddaje oddalenie, które nie musi być fizyczne ani czasowe. Tytuł dobrze go dopełnia z pewnym niedopowiedzeniem - warunek -czego? Wszystko OK. Pozdrawiam MM.

[Wiesława_Ptaszyk]

@aluna
Dzięki za odwiedziny i komentarz. Można i tak inerpretować jako samotne zmaganie z losem..chociaż mój zamysł jest prostszy-utrzymywanie pamięci o osobach, które odeszły na zawsze.
Pozdrawiam serdecznie:)

[Wiesława_Ptaszyk]

@marek_miros
Dziękuję za poświęconą uwagę. Tak oddalenie może mieć różne oblicza to odnosi się do osób, które już przeszły "na drugą stronę" i tylko pamięć o nich(z czasem coraz wątlejsza) jest warunkiem ich istnienia-stąd tytuł.
Pozdrawiam serdecznie:)

[aluna]

@Wiesława_Ptaszyk
W ostatnim wersie -odczytałam ,że ,,,nie zerwane więzi dają nadzieję , na lepsze , to moje subiektywne odczucie!
Bo można stracić bliską osobę (a to mnie spotkało)ale tez mozna stracic bliskich poprzez chorobę!
Pozdrawiam!
Hania