Zmora pasterza

[Krzysztof_Vanat]

Stał przy pannie pan w sutannie
Wodził wzrokiem po jej ciele
"Kiedy znowu panno miła
Będziesz służyć mi w kościele?"

I zbereźne te spojrzenia
Pan w Zakrystii w czyn zamienia
Lecz dziewczyna cwana była
Złość w przebiegłość zamieniła

I do teraz pan w sutannie
Przez swe rządze obrzydliwe
Musi klęczeć przy spowiedzi
Bo na zadzie nie usiedzi

[Mander]

Może brak mi wrażliwości,
Lecz dostrzegam nieścisłości.
I nie chodzi o gderanie,
Zadać tylko chcę pytanie:

Mam w powieści na epadzie,
Że „aż przysiadł koń na zadzie”.
Czarownicą panna była?
Klechę w konia przemieniła?

Drażni pana cię kariera,
Żeś uczynił zeń ogiera?
Czy ochotę masz na Panny
I zazdrościsz mu sutanny?

Jaki związek między złością,
A rzeczoną przebiegłością?
I co cała bajka znaczy?
Bo nie czuję wcale czaczy…