a dla mnie jest ważne

[Jan_Nepomucen]

a dla mnie jest ważne powietrze
i ciszy modrzewiowy dom
budzik ptaka
bym nie zasnął wiecznie
i twoja obecność w drzwiach
gdy wychodził będę
uiścić opłatę klimatyczną
za osteoporozę czasu
za oknem

coraz częściej i wcześniej
srebrny chłód lekko wsiąka
w cień zmurszały w klepsydrze
jak stary rękopis
ciemnieje w doczesność fotografii
na której odkrywam otchłań
pachnącą żywicą
z podróży wewnątrz i na zewnątrz
krajobrazu ciała

pokruszonego jak greckie amfory
konturem wypełnionym kolorami czasu
w herbacianym ogrodzie medytacji
nad sensem istnienia
rozplatającym na czworo włos
błądzący na ramionach
dotknij a oddadzą czułość
radosnym trzepotem dzieciństwa
bez fugi łączącej biel i czerń
w prześwicie od jesteś do byłeś

a dla mnie jest ważny czas
wciąż czekający na rozstaju
by zmieniać daty w kalendarzach
w dotyk wrażliwy na enigmę materii
naszej codziennej fajki pokoju
między drzewami z niebieskich pajęczyn
omijanych przez cienie podobne do sfinksów
i tylko słońce węszy gdzie można się ukryć

[Gość]

Coś jest w tym tekście, ale trochę się w nim gubię. Nie wiem, czy to brak formy czytelniczej czy... np. przeszkadzają mi dopełniaczowe formy jak ta na przykład:
"z podróży wewnątrz i na zewnątrz
krajobrazu ciała" - bez tego krajobrazu.

[Wawrzynek]

Trzecią strofę bym zdecydowanie "odwirowała" jest taka rokokowa słowem - przeozdobnikowana.
W ogóle masz skłonności do nadużywania słowa.

[Jan_Nepomucen]

@marianna_ja
ślicznie dziękuję