Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czy ja jeszcze jestem człowiekiem,
Skoro przy źródełku nie mogę klęknąć,
https://plus.google.com/photos/103276734392610294633/albums/5485158496007309761/5640281327912110306?banner=pwa&pid=5640281327912110306&oid=103276734392610294633
Żeby napić się wody?

Czy ja jeszcze jestem życiem,
Kiedy na mnie widać kalectwo,
A brak wszelkiej urody?

Czy ja jeszcze jestem człowiekiem,
Gdyż Bóg zapomniał o mnie,
A życie ciągle na mnie się sroży?!

A może ja jeszcze jestem życiem,
Bowiem uniosłem w wierszach swego ducha -
W którym życie i świat mi się otworzył? : ...

Opublikowano

Daje do myślenia. Może życie to tylko taki dziwny sen? A może to co widzimy wogóle nie istnieje?
Takich pytań można dużo postawić.
Lubię sobie poteoretyzować;-)
Pozdr.

Opublikowano

Mietku , nie ukrywam ,że wiersz czytałam wzruszona!
Masz taką szczerość w sobie , która bije ,,,wrażliwością!
Po przeglądnięciu obrazów ,zaraz już pojechałbym tam , w te piękne miejsca -dziewicze, wspaniałe!

Takie moje subiektywne,,,szukamy miłości - pozwól ,ze użyję metafory , jak bezcennego kamienia, cieszymy się ,jesteśmy zauroczeni , szczęśliwi ,,,ale po czasie zaczynamy się obawiać czy ktoś nam go nie skradnie, nie zgubimy,,,ect!
Szczęście puka do drzwi , ale obawiamy się czy podołamy udźwignąć jego ciężar!

Serdecznie!
Hania

Opublikowano

Malarzowi -
Sam nie wiem czy życie to tylko sen, czy życie w którym: rodzimy się -
żyjemy i cieszymy się co nas dobrego spotyka lub smucimy się co złego dotyka.
Wkońcu starzejemy się i umieramy. Ale za życia każdy[a] z nas posiada duszę -
która chce coś przekazać ze swego życia... Serdecznie pozdrawiam i dziękuję za wpis.

Alunie - Hani -
W Tobie także jest szczerość i bije wielką wrażliwością - stwierdzam po Twoim wpisie.
To piękne... Przejrzałaś obrazki, to bardzo dobrze, wszystkim są dostępne kto chce jej przeglądać.
Dziękuję za piękną metaforę. Szczęście podołamy udzwignąć, jeśli zapuka do naszych drzwi,
bo szczęście to miłość, która przezwycięży wszystko co bobre i złe na naszej drodze życia...

Zapraszam na moją stronę - tam jest żywy dowód: http://www.far.org.pl/forum/viewtopic.php?id=2527

Dziękuję Haniu za szczere Twoje serce...
Mietko Patriota

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
    • Dużo ciekawych myśli, ale konstrukcja wiersza chaotyczna i nie sądzę, aby ta niedbałość była pozorna lub celowa.  Początek utworu sugeruje tematykę religijno-kulturową, A ponieważ później robi się dość intymnie, więc może chodzi o problem niedopasowania i braku zrozumienia oraz skutecznej komunikacji w związku z kimś o innej wierze, innej obyczajowości, co skutkuje zwątpieniem i rezygnacją.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...