Dialog półobecny

[onyx]

- Przecież Cię kocham.

Uprać mu spodnie. Beżowe, bo lubi.
Zaparzyć kawę. Cukru dwie łyżeczki.
Zrobić makijaż. Nie budzić o świcie.

- Jesteś tu?

Jestem. Wiśnie podrożały. Okno czas zamknąć,
chyba burza idzie.
Jest szczupły, nie je. Obiad lub kolację.

- Słyszysz?

Wciąż słucham. W głowie eksploduje
trzepotem stado ulotnych motyli.
Objąć, przytulić. Nocą szeptać w przestrzeń.
A ty? Czy słyszysz?


Śpi. Nie słyszy.
Usnąć.

[onyx]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo Ci dziękuję. Choć na co dzień mam tendencje do nadmiernego gadulstwa, w pisaniu staram się zawrzeć maksimum treści w skondensowanej formie. A niesforne słowa nie zawsze chcą się tym zabiegom poddać :) Tym bardziej raduje mnie fakt, że jest zrozumiały. Pozdrawiam serdecznie :)