Martensy teraźniejszości

[Wawrzynek]

krzyczała
kiedy zawisła kołyską
między granatowym a czarnym

pięty stały się czerwoną miazgą
zachlapały lśniące oficerki

krzyczała
przedzierając się przez sen

kwiliło w niej dziecko

[andrzej_barycz]

krzyczała
przedzierając się przez sen


Oniryczność na wszystko pozwala, ale też niczego nie tłumaczy...
Nieczytelne.

P.S.
Tytuł odstraszający pretensjonalnością.

[Wawrzynek]

Kołyska...to rodzaj tortur. Peelka śni po nocach sen koszmarny z przesłuchiwania w czasie wojny. Teraźniejszość jawi się ciężkimi butami , martensami.
Wiem, po opublikowaniu wiersz żyje swoim życiem i nie powinno się tłumaczyć jego treści...ale robię wyjątek.
Dziękuję za słowo i pozdrawiam.

[tuz_]

Tytuł zdecydowanie do zmiany i będzie dobrze.

[pchła_szachrajka]

jak dla mnie, natenczas - horror klasy B,
podejrzewam u Autora wyższe aspiracje i inklinacje
szkoda, że nie jestem w stanie zakumać,
(i zakumkać ;) )

[maria_bard]

Po wyjaśnieniu - dotarł do mnie sens. Ale, żebym jakoś specjalnie się wzruszyła - to nie. Sama nie wiem, dlaczego...

Widocznie czasowniki "naładowane" - krzyczała, zawisła, kwiliło, zachlapały plus - kolory smutku i przedzieranie - jakoś nie spełniły swojej roli. Przeładowałaś...
To tylko ja - może mało wrażliwa ;-)

Pozdrowienia. E.

[Wawrzynek]

Dziękuję, że zajrzeliście i podzieliliście się odczuciami.