Piosenka o Piątej Porze Roku

[Wiktor Kwieciński]

Zostań gdzie byłaś, nie przybywaj wiosno,
Lepiej by trawa nie zaczęła rosnąć;
Nie chcę, och nie chcę tej trawy podpalić,
To nie źdźbła zielone ogień przetrawi:
Te trzaski to dzeci. Ten pan. Ta pani...

Zostań gdzie jesteś, nie przybywaj lato,
Studnia już pusta i bez twoich katorg;
Zlituj się lato, nie starczy ci jeszcze
Mliona jezior i ostatnich westchnień?

Zatrzymaj kroku, nie przychodź jesieni
(Na samo twoje wspomnienie truchleję).
Ty najdłuższa, najżywsza, sześcioletnia,
Nie przychodź jesieni. Nie chcę pamiętać.

I ty idź sobie, zimo o dwóch twarzach,
Wracaj do domu, na szczyty gór wracaj.
Która z daleka wyglądasz jak kryształ,
Która wzrokiem pochwycasz czas w sidła,
Narzuć z powrotem usłany krą kożuch,
Niech zacznie odtajać ziemia pod groby...

Ciebie potrzeba, Piąta Poro Roku!
Przyjdź, daj zbliżyć dłoń do Twojego boku!
Świat Ciebie czeka jak Itaki Odys;
Świat, który jak ja: zdyszany. Zmęczony...