Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Duch


Rekomendowane odpowiedzi

Dotknąłem lustra twego oka
wyparłem kłamstwo
wyparłem własnego Boga
otworzyłem przestrzeni zalotów słowa
pochowałem przyjaciela , pochowała jego ona
to nieporozumienie zwykle… rzekł
tragedią zakończone, szumiących drzew
narodziny początku
ukoronowaniem końca kroków
zerwaniem marionetek sznurów
łańcuchów trzepot ucichł
czas uległ spowolnieniu
czerwieni polików, obniżonemu ciśnieniu .

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...