Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Synkowi-Marusiowi!!!

Lucjan Bieniecki
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lucjan Bieniecki

Lucjan Bieniecki

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Synkowi -Marusiowi!

Przez Boga dane-Boga odebrane,
W kołysce śmierci na wieczność uśpione.
Żeś ty to musiał, ty taki malutki,
Odejść do Pana,zostawiając smutki.

Wiodłeś Aniele stróżu mego syna
Drogą anielską,to droga jedyna,
Aby go zawiść na zabawę wieczną,
Gwiazdami tkaną,u nas zwana Mleczną.

Niech żal w kołysce z mogiły utkany,
Będzie na wieczność przez Ciebie zabrany,
By nam Bóg Dobry,smutki i żałości,
Nagrodził szczęściem-u Siebie w wieczności.

Ty nas oczekuj we żłobku Niebieskim,
Gdy się zgłosimy z zezwolenie Pańskim.
Biorąc na ręce z mamą przytulimy,
Tuląc radością ,we wieczność włączymy.

Bóg nam zezwoli by cieszyć się Rajem,
Jego Miłością,tobą ,wiecznym majem.

Józef Bieniecki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andrew
      Ludzie

      Przez andrew · Opublikowano

      cudowny świat  a my my  nie wszyscy aniołami   niestety    uwiera wolna wola niewolnicy …   11.2025 andrew   
    • Berenika97
      fizyka poezji

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :) @tetu Bardzo dziękuję!  I tak, właśnie to! "Inaczej między nami wibruje" — to może najpiękniejsze zdanie o poezji, jakie dziś przeczytałam, bo wiersz to nie obiekt leżący na stole, to pole, które nas łączy i w każdym z nas rezonuje inaczej. Może dlatego wciąż zadajemy pytania i nie mamy odpowiedzi,  bo poezja nie jest odpowiedzią, jest tym pytaniem, które wciąż się zmienia, kiedy przechodzi przez kolejnego czytelnika.  "Fizyka poezji" — określenie dla czegoś, co chciałoby być zmierzone, ale istnieje właśnie w tym wymykaniu się miarom.  Dziękuję! :) @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! :)  @lena2_Bardzo dziękuję za te miłe i ciepłe słowa. Pozdrawiam.  @JuzDawnoUmarlem@Czarek PłatakSerdeczne dzięki! :) 
    • E.T.
      westchnienie

      Przez E.T. · Opublikowano

      @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • Alicja_Wysocka
      Portret kochanki

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
    • acatiiia
      Konsystencja (09.11.2021)

      Przez acatiiia · Opublikowano

      @violetta małe firmy mają klimat bardziej domowy, sama teraz w takiej pracuję, inaczej się patrzy na człowieka  @Wiesław J.K. dokładnie, cicho i spokojnie :)) @Annna2 bardziej czuję się zmuszona, tak bym to nazywała  Dziękuję:))

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...