Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dwa słowa

Kraft_
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Kraft_

Kraft_

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

jak to... no i co
a smak kawy o poranku
wiolonczela miłość i telefony
tyle pamietam ze stron światła

wirtualne warsztaty manekinów
cholera
znowu zacząłem za dużo myśleć
wychodzisz
poczekaj jeszcze tylko wtrącę
te które już dawno powinienem
a których tak się boję

gdy słowo nie powie
nigdy się nie dowiesz

Kraft_

Kraft_

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie wierzę, że nie wiesz co to jest świato... już tłumaczę...
jest to postać fali elektromagnetycznej, która może być wyemitowana z róznych kierunków, a to jak ją odbierasz jest uzależnione od tego jak widmo fali odbiera twoje oko... organizmy żywe nauczyły się odbierać takie bodźce, bo pewne nasze komórki po prostu wyspecjalizowały sie w odbiorze takiej fali...
pozdr. K
Anonimowy Huzur Mirahi

Anonimowy Huzur Mirahi

Opublikowano
Opublikowano

Domyślałem się, lecz istnieje światło inne, tak jasne, że zwykłym okiem tego nie można zobaczyć. Potrzebne jest oko inne, oko mądrości, czy tam trzecie oko jak to mówią. Bo tam jest centrum jaźni.
Mało ludzi o tym wie a jeszcze mniej ma tam dostęp.
Bodaj A. Mickiewicz pisał jak przekroczył ciasną bramę (3 oko)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Marcin Sztelak
      Empiria

      Przez Marcin Sztelak · Opublikowano

      Na marnej jakości zdjęciach wszyscy wciąż jesteśmy żywi a drzewa są soczyście zielone, mimo czerni i bieli.   Przechadzam się pomiędzy zgiętymi starością masztami latarń, szczerzą swoją bezzębność, bezskutecznie próbując rozproszyć ciemności.   Dotykam ziemi, właściwie jest prochem, przesypuje się przez palce nie pozostawiając śladu na spragnionych wilgoci dłoniach.   Księżyc rozpada się na fragmenty, może poraz ostatni, koty zerkają z flegmatyczną dezaprobatą.   Mój chwiejny krok wytycza trasę do w pocie czoła wypracowanej samotności łóżka.   Na marnej jakości zdjęciach na śmierć zapomnieliśmy uwiecznić najwarzniejszych spojrzeń, słów i gestów.   Dlatego nawet koty milczą, nic nie zakłóca przeklętej ciszy, prawdopodobnie ostatecznej.  
    • Waldemar_Talar_Talar
      Zwykła kromka chleba

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dokładnie tak jak w komentarzu - serdecznie dziękuje za przeczytanie -                                                                                        Pzdr.uśmiechem.
    • Marcin Sztelak
      Antynomia

      Przez Marcin Sztelak · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Może i tak, a może życie to sen?
    • Zorya Holmes
      Eliksir

      Przez Zorya Holmes · Opublikowano

      Płyń we mnie rzeko czarodziejskiego napoju Brangien   Kości moje wypełniają się woskiem i winem   Coś wiem Coś widzę Coś pamiętam   W głębi kwiatu orzecha wodnego wschodzi słońce    
    • Zorya Holmes
      Zakup

      Przez Zorya Holmes · Opublikowano

      Witaj, Janie. Z wiersza wynika, że jakaś Narcyzka Cię usidliła i wciągnęła w świat swoich iluzji. Teraz może być jednak tylko lepiej. Dług zawsze można spłacić, a świat wcale nie jest szorstki i bezlitosny. Dokonywanie wyborów, choć wymaga odwagi, jest świadectwem jednego z największych darów od losu - wolności. Jeżeli się jej boisz, to wcześniej czy później ktoś to wykorzysta i Cię zniewoli, wyczuwając, że tak jest dla Ciebie wygodniej. (Oczywiście mówię do peela, jakby co...) miłego :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...