jak mam na imię

[Kraft_]

odchodzisz zniesławiona
pełnią zdrady w godzinach nieistnienia
nie rzucam kamieniami
myśląc o twoich uderzam się w piersi
nie jestem bez winy
piszę wiersz
wybrane strofy mówią o żalu
cichym jak drugi brzeg
most spłonął
a ty nie potrafiłaś pływać
na wyłączność dusze ze skały
i człowiek o smutnej twarzy
to byłem ja
ufny dureń czekąjący na prezent
w dniu imienin

zapomniałaś nawet

[Hazra_]

poczatek zbyt patetyczny

"zniesławiona
pełnią zdrady w godzinach nieistnienia"

i nie majacy sie w zaden sposob do

"ufny dureń czekąjący na prezent
w dniu imienin"
bez zlosliwosci piszac, "ufny duren" i przynalezna do niego czesc wiersza, przemawiaja mi bardziej do przekonania.;) klamry mi brak, ktora ba to (poczatek z koncem) jakos sensownie i ..wywazenie spiela ze soba.
pozdrawiam, H.

[Kraft_]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

klamra jest z tytułem...
a w skrócie:
ufałem
zdradziła
zapomniała jak mam na imię

:)))
pozdr. K