Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

* * * (bez chęci…)

WiJa
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

WiJa

WiJa

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

bez chęci
bez zacięcia
a choćby i zadęcia
to tak jakby to
co się ma -
nie mieć wcale

trzeba więc
tak mieć żeby
jak głupiemu
na tym zależało -
co zaraz obśmieją
wieczni malkontenci

Stary_Kredens

Stary_Kredens

Opublikowano
Opublikowano

przednia myśl , tylko raczej nie do wykonania , zawsze są półcienie je też trzeba przyjąć , bo to część nas . No i dobrze inaczej człowiek by chodził wiecznie sfrustrowany. Ostatnie dwa wersy, moim zdaniem zbędne. Co Cię obchodzą malkontenci, piszesz co czujesz i jak potrafisz , tylko to się liczy, chociaż słuszną krytykę czy czyjąś opinię przyjąć zawsze można , ale chyba nie to miałeś na myśli
Pozdrawiam Kredens

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • infelia
      Słodycz

      Przez infelia · Opublikowano

      @Nata_Kruk Aż się prosi o deser... mnie też!
    • tetu
      Nie_moc

      Przez tetu · Opublikowano

      Piękne obrazy namalowałaś słowem Nat. Widzę ten czarujący ogród mieniący się w rudościach, fioletach i czerwieniach, a wszystko to za sprawą duszy, serca i wprawnej ręki Artystki. Chcę więc być tą zbłąkaną ćmą szukającą światła z pewnością będzie mi tam dobrze. Oprócz obrazów rozsiałaś też zapach swojego ogrodu. Pięknie. Pozdrawiam. 
    • Alicja_Wysocka
      czułostka

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Nata_KrukDziękuję, Nato :)
    • Anna_Sendor
      Żałoba

      Przez Anna_Sendor · Opublikowano

      Matkom trudno opiekować się zmarłymi dziećmi.   Nie bardzo wiadomo, jak się za to zabrać, co teraz zamiast drugiego śniadania i pocałunku w czoło na dobranoc.   Rosół w chorobie  to wypielona rabatka, białe kwiatki w wazonie, w zniczach żywy ogień, co więcej, co więcej dziś te matki mogą…   Matki jak to matki krzyczą w pustych pokojach, że mają tu natychmiast wrócić i posprzątać czekające na nie z pretensjami klocki. Że jak tak można było – rozrzucić i odejść…   Matkom trudno opiekować się zmarłymi dziećmi.
    • tetu
      Przedzimie

      Przez tetu · Opublikowano

      To Przedzimie jest bardzo specyficznym wierszem. Dużo w nim łez. Przypomniał mi się utwór Mickiewicza Polały się łzy, który bodajże Julian Przyboś (o ile dobrze pamiętam) nazwał wierszem-płaczem. I taki trochę jest Twój wiersz; krwawy i łzawy.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Łukaszu, czy w powyższym wersie nie masz przypadkiem literówki? lali - fala, czy fali - fala, bo ta lala  (przepraszam, ale tak to wybrzmiewa) pasuje tutaj jak kwiatek do kożucha, albo ja czegoś nie kumam.  Chyba że chodzi o wylewanie łez? Lanie łez?  Hm. Ale wtedy wers powinien być zmodyfikowany, bo brzmi dziwacznie.  Co złego to nie ja. Pozdrawiam.   

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...