Zgłoś

ulica szeroka wiankiem drzew ujęta idą młodzi w cudownym blasku majowego słońca serca ich biją szybciej czystą młodością piękni złączeni sercami w jedno marzenie młodość  iskrzy im oczy i rozświetla spojrzenia czystym miłosnym i tkliwym blaskiem dłonie w dłoniach pożądaniem ciał  splecione zakochani co niosą miłość w sercach i duszach młodych on twarz pochyla się nad nią pocałunkami rozśmiewa jej oczy usta i włosy złote porywy serc rozmarzonych w każdym słowie i geście uniesienie co sięga gwiazd na niebie świat niezbadany przed nimi a oni w nim jak ci piękni dwudziestoletni    

@Corleone 11  

już nie będę cię więcej wybudzał pozostawię w świecie snów i marzeń jeśli raz obowiązki zostawisz podejrzewam że nic się nie zdarzy   ty tym czasem na łące się kąpiesz w rannej rosie w słonecznych promieniach prócz lawendy rozkwitły stokrotki żółte gwiazdki mrugają w zieleniach :)))

Nie narzekam na nadmiar urody Skromności - też nie bardzo. I sen mam bardzo lekki, choć zwykle śpię bardzo twardo Uważam, że znaczna większość lęków bierze się z urojeń: boję się, bo tak trzeba. Boję się - bo  wszyscy się boją. Podobnie jest z kompleksami. Bywa, że bardzo zazdroszczę: piegów lub oczu jak czekoladki Ostatni grosz idzie na lifting i żeby mieć gładsze pośladki   Najbardziej gruntowną spowiedź robię u kosmetyczki By nieco wysmuklić moralność - co wieczór: skoki o tyczce. A przecież każdy jest ''jakiś'' - ciekawy i bez tego, co w DNA nie wyszło, co trzeba nadrabiać ego Rzadko wychodzę na dziedziniec - warowanego zamku Chcę siebie uwolnić z więzienia - trzymając mocno za klamkę ...   

Niezdarnym pejzażem własnego ciała zaścielam mały kosmos. Rzucam życzeniem w spadającą gwiazdę.  Tabuny pokoleń wierzyły w to samo, robiły to samo i były bezsilne wobec tego samego.  Jeszcze słychać ich tętent. Podaj mi talerz z pierogami. Bunt.  Adobe. Wytrzyj stół niedbałym spojrzeniem, zgraj na przenośnym dysku uniesienie ... Serenada pod balkonem. Tonacji x-mol.  Rodzimy się dla melodii, pytamy o wspomnienie.  "Dobry człowiek, samotnie żył w drewnianym domku, ale zawsze pomógł, zagadnął ... '"  Oldskulowe? Że archaizmy? - No powiedz mi, kto dziś w ten sposób pragnie powiedzieć "ecce homo...?" - Sorki, ale nie znam angielskiego.